Περί των Θεών και θεοτήτων των Ελλήνων
Εν αρχή ήν ο Έλλην Λόγος! έΛΛην ~ ο Λαός της αΛός από Δευκαλίωνος!
Κατά τους Έλληνες, ο ΠαΤήρ τινός ~ ΠοιηΤής του ονομάζεται. Θεός δε ο υπέρτατος Ποιητής! ΘεόΣ (δε) ~ ο ΔοΜών το συνΠαν και τα μέρη του σύνΠαντος Κόσμου, του Κόσμου ΤέΚΤων ~ ο ΤιΤάν. Δηλαδή, Θεός ο πατήρ δι’ ού τα πάντα εγένοντο!
According to the Greeks, the Maker of the every thing is called its Father! God is the supreme Poet! God (here) ~ He who made the Structure of whole and of the parts of the universe, the maker of World, the manufacturer. That is, God is the Father by whom everything was made!
ΘεοΛοΓία ~ η ΘεοΓοΝία!
ΠΝεύΜαΤα οι Θεοί! ΠΝεύΜα ~ το εΠιΝόηΜα! (Αλλά και ΠΝεύΜα ~ ο ήΠιος άΝεΜος ή ΠΝεΥΜα ~ (ανα)ΠΝοής ΣηΜείον). Πνευματικός Κόσμος ~ ο Κόσμος των Επινοημάτων, λοιπόν! Ο απαράμιλλος Ελληνικός Κόσμος. Θεοί, οι ΘεάΣεις ~ οι ΦύΣεις ~ οι ιΔέεΣ, οι Θεοί των ‘Ελλήνων, οι ΠοιηΤές και Κυβερνήτες και Λειτουργοί του σύνΠαντος Κόσμου. ΘεόΣ ~ ο ΔοΜών τον κόσμον αλλά και ΘεόΣ ~ ΔεύΣ ή ΔίαΣ, ΘεύΣ ~ ο ΘεόΣ, ΘεύΣ ~ ο ΔεύΣ. ΘέαιΝα ~ Θεός ΓυΝή όπως και ΘεόΣ ~το ΦώΣ. ΘεόΣ ~ ο ΔαίΜων, ΔαίΜωΝ ~ Το ΜοιΡαίον, ΜοίΡα ~ η ΠοΡεία του βίου, ΜοίΡα ~ το ΠΡοιΚώον του βίου, Βίου το ειΜαΡΜέΝον ~ το ΠεΠΡωΜέΝον. ΔαίΜων ~ ο ΘεόΣ. ΔαίΜωΝ ~ Το ΜοιΡαίον. ΔαίΜων ~ ο ΔαήΜων. ΔαήΜων ~ ο ειΔήΜων. ειΔήΜωΝ ~ ο ΓΝώΣΤης. ΔαίΜων ~ ο ειΔιΚόΣ. ΔαίΜωΝ ~ ο ΔιάΒοΛος. ΔαίΜωΝ ~ ΤύΧης εΥΝοια. ΔάιοΝ ~ το άΘΛιον
ΘεόΣ ~ το ήΘοΣ, ήΘοΣ ~ τα έΣωΘεν. (αυτά έκπαλαι και παρά τοις αρχαίοις)
Φύσεις τα δημιουργήματα της φύσεως, οι άπειροι αρχαίοι Θεοί των Ελλήνων! Εν αρχή, τις ΦύΣεις ~ ΘεούΣ τις ονόμασε ο έλλογος άνθρωπος. ΘεϊΚόΣ ~ ο ΦυΣιΚός! Κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσίν του "έπλασε" τους Θεούς του ο άνθρωπος. ΦύΣις ~ η ΠοιούΣα τα πάντα. ΦύΣις ~ ο ΘεόΣ. ηΡιΚεΠαίοΣ ~ ο αΡΧιΚώς ΠοιηΣΣείς [θ], ο Φάνης, ο Διόνυσος. ΦάΝης ~ ο ΦαίΝων ήλιος.
ΦάΝης ~ ο ΠοιώΝ ό,τι δήποτε, ο Δημιουργός.
ΘεοΥΡΓία ~ η ΔηΜιουΡΓία.
ΘεόΤης ~ η ιΔιόΤης, ο κεντρικός πυρήνας κάθε πράγματος ή έννοιας. (σύμφωνα με τους α νε πα νά λη πτους Έλληνες!) πχ. Δεύς ~ ΔέΦς ~ το έΔαΦος, Δίας ~ ο αιΘήρ, Δίας ~ ηΓάΘεος, Δίας ~ ο αΓαΘίας, Δίας ~ ο Θεός της Γής, ΔιώΝη ~ Διός ΓυΝη, ΔιώΝη ~ Θεά ωΚεαΝίς, ΠόΝΤοΣ ~ ο ΠοΣειΔώΝ, Θεά ή ίΔιον των ΣιΤηΡών ~ η ΔήΜηΤΡα, ΣίΤου ΘέαιΝα ~ η ΔήΜηΤΡα, αΠόΛΛων ~ ο ΒώΛος του ηΛίου, αΘηΝά ~ η αΣΣήΝη ~ η ΣύΝεΣις, κλπ. ΘεόΤης ~ Θεού ίΔιον.
ΤοΤέΜ ~ η ΘεόΤηΣ ζώων, φυτών ή αντικειμένων των Ινδιάνων. ιΝΔιάΝοι ~ τα ΓέΝη Των ΓηΓεΝών της Αμερικανικής Ηπείρου.
ΘεόΣ ~ ο ΔαίΜων και ΘεόΣ ~ το ήΘοΣ, κατά τον Ηράκλειτον!
ΔιόΝΥΣος ~ ο ΘεόΣ ηΜώΝ, των αρχαίων. Γενικά και αόριστα.
ΘεοΣεΒής ~ ο εΦΣεΒής.οΡΦεύς ~ ο οΡΦίας ~ ο ΘεοΛόΓος.ΘΡηΣΚεία ~ ευΜέΝειας Θεών αΓωΓή, ΘΡηΣΚεία ~ η ΘεαΡέΣΚεια, ΘΡηΣΚεία ~ η
ΘεοΛοΓούΣα διδασκαλία για τους φιλελεύθερους, ανθρωπιστές, δημοκρατικούς και του πνεύματος τους Έλληνες, προτού αυτοί δια ροπάλου... ενστερνιστούν το ΕβραιοΧριστιανικό Δώρο της Ρωμαιοκρατίας. ΘΡηΣΚεία ~ ΤεΛειώΣεως αΓωΓή, ΘΡηΣΚεία ~ αΘαΝαΣίας αΓωΓή, ΘΡηΣ Κεία ~ ΘεοΣύΝης αΓωΓή, για την πίστη, την μετά τον θάνατον ζωή και τον αγώνα για την παγκόσμια κυριαρχία του ΕβραιοΧριστιανικού & Μουσουλμανικού δόγματος. ΘΡηΣΚεία ~ η ΘεοΛοΓούΣα διδασκαλία.ΛαΤΡεία (θεών) ~ των ΛιΤών έΡΓα ή ΛαΤΡεία ~ η ΛειΤουΡΓία.ΛαΤΡεύω ~ ΛαΤΡέΒω ~ υΠηΡεΤώ Ναούς ή ιεΡά. ‘ΛαΤΡεΥω ~ ΒΛαΤΡεΥω ~ υΠηΡεΤώΝ ειΜί. ‘ΛαΤΡεΥω ~ ΚαΛώ Την ευΜέΝειαν των θεών.εΚΚΛηΣία ~ οίΚος (παρα)ΚΛήΣεων. εΚΚΛηΣία ~ οίΚος αΓοΡάΣ. εΚΚΛηΣΣία ~ οίΚος ευΧαΡιΣΤών. εΚΚΛηΣία ~ οίΚος ιΚεΣιώΝ. εΚΚΛηΣία ~ οίΚος (συν)εΛεύΣεων. εΚΚΛηΣία ~ οίΚος οΜιΛιών, συνελεύσεων, συνεδρίων. ΣυΝέΛευΣις ~ η ΣυΝεύΡεΣις ατόμων ομίλου. οΜήΓυΡις ~ ο όΜιΛος. όΜιΛοΣ ~ η ΣυνέΛευΣις. ‘όΜιΛοΣ ~ η ΣυνέΛεΥΣις.
ΜαΝΤιΚή ~ η ΠεΡί Θεών αΓωΓή. ΜαΝΤεΥω ~ ΠΡοΜηΘεύω. ΤΖαΜί ~ ΤΣΣαΜί ~ Του ΣΣεοΥ οίΚος ή CaMil ~ ιΚεΣιών οίΚος.αΜαΡΤία ~ η εΚΤΡοΠή είτε αΜαΡΤία ~ Πάν ΛάΘος , αΜαΡΤία ~ Το ΛάΣΣος [θ] είτε αΜαΡΤία ~ ο ΣαΤαΝάς, η προσωποποίηση του λάθους. ήΜαΡΤοΝ ~ PaRDoN (στα γαλλικά). ΠΝεύΜα ~ το
εΠιΝόηΜα και ΠΝευΜαΤικός Κόσμος = ο Κόσμος των εΠιΝοηΜάΤων!! Ανεξαιρέτως, όλες οι
θρησκείες είναι επινοήματα... και
εξετάζεται το πόσον επικίνδυνες ή επωφελείς ήταν/είναι για τον άνθρωπο και την ζωή
των ανθρώπων. Υπάρχουν και έχουν υπάρξει Θρησκείες, απατεώνων επινοήματα, ύβρις
για τον έλλογον Άνθρωπο και εγκληματικές για την Ανθρωπότητα. [Και για να μην
χάσει και την άλλη του έννοια το ΠΝεύΜα ~ ο ήΠιος άΝεΜος δηλαδή, οι θρησκείες είναι
ό,τι νομίζουν ή ό,τι δεν νομίζουν οι ευΠειΘείΣ ~ ΠιΣΤοί τους και... ήπιος
άνεμος, αέρας κοπανιστός δηλαδή, για τους άλλους, τους... ασυγκίνητους
απίστους!]
Εν αρχήι ήν το ΧάοΣ ~ ο αΣΚός ο Κοσμικός, εντός του οποίου γεννήθηκαν η Γαία, ένα γιγάντιο οργανικό σύνολο**, και το Αρχαίο Κινούν, η Αέναος Γενεσιουργός οΡΜή ~ ο έΡωΣ, της δημιουργίας και της εξελίξεως των πάντων. Και η Γαία εγέννησε τον Θεόν Ουρανόν, οΥΡαΝός ~ το ΜύΡιον άΝω, ΜύΡιοΝ ~ το άΠειΡοΝ, ΜύΡιον ~ το αΧαΝέΣ. Και έσμιξαν η Γαία και ο Ουρανός και έφεραν στον κόσμο μας τους ΤιΤάΝες = τους ΤέΚΤοΝες, και τους εΚΧέοντεΣ ΠυΡ ~ ΚύΚΛωΠεΣ και τους Εκατόγχειρες. (ΚόΣΜος ~ ο αΣΚόΣ του σύμπαντος ή ΚόΣΜος ~ η ΣΚέΠη της υφηλίου γης ενώ ΚόΣΜοΣ ~ η εΥΣΧηΜία)
ΤιΤάΝες ~ οι ΤέΚΤοΝες των γηίνων και του Σύμπαντος Κόσμου . ΤιΤάΝες ~ οι ΤεΧΝίΤες. ΤιΤάΝες ~ ΤόΚοι της ΘέαιΝας, της Γαίας και του Ουρανού. ΤιΤάΝες ~ Τα άΝωΘεν ενώ τα εΝΔόΤεΡα ~ τα ΤάΡΤαΡα. Τιτάνες δε, κατά την Ελληνική Μυθολογία, είναι οι μυθικοί πλάστες ή πλάθοντες τα υπόγεια, τα επίγεια και τα υπέργεια.
Ο ωΚεαΝός ~ το υΓΡόν στοιχείο και η ΤηΘΥΣ ~ η Θεά Των ΣΣυΜών [χ] θα γεννήσουν τους ποταμούς και τις Ωκεανίδες, ωΚεαΝίς ~ η εΧίΝη ~ η εΣΣήΝη ~ η ΝήΣοΣ.
Ο ΚοίοΣ ~ αΚών ηΓεΜών, των κορυφών άρχων και η ΦοίΒη ~ των υΠέρΓειων Θεά θα γεννήσουν την ΛηΤώ = του Διός την άΛω, τον ορίζοντα, την ‘ΛηΤώ ~ των οΡέων τον όΧΘον που εξεγέννησε, και συνεχίζει να γεννά, τον Απόλλωνα Ήλιο και την Άρτεμι Μήνη. ΛηΤώ ~ ο ΘόΛος ο ουράνιος, η οποία με την σειρά της θα γεννήσει τον ΒώΛο του ηΛίου ~ τον αΠόΛΛωνα ή αΠόΛΛων ~ η ΒάΛως του ηΛίου ~ η ‘άΛως του ηΛίου και της ΜήΝης την άΛω ~ την ΣεΛήΝη την δίδυμη αδελφή του την άΡΤεΜιν ~ την ΠόΤΝια των θηρών. Η ‘ΛηΤώ ~ ΚοιαΝΤίς. ΔηΛιάΣ ~ η άΡΤεΜις. άΡΤεΜις ~ η ΛηΤωΐΣ ή ΛηΤούς η Παίς. άΡΤεΜιΣ ~ η οΡΘεύουΣα. άΡΤεΜιΣ ~ η ΘηΡεύοΥΣα ή Θεά ΛοΣΣείας [χ]. άΡΤεΜις ~ η ΘηΡεύουΣα. άΡΤεΜις ~ Γής το άΣΤΡον (η Σελήνη ή Μήνη). ΦοίΒη ~ το ΠηΓαίον Φώς (η ΜήΝη). άΡΤεΜις ~ η ΣώΤειΡα θεά. ΛηΤώα (Άρτεμις) ~ η οΡΘία ή η ΔηΛία (οΡΘεΥω ~ αΝαΠαιΔεύω). ΔίΚΤυΝΝα (Άρτεμις) ~ ΤοΚεΤώΝ ούΡος. αΣΤεΡία ~ Ση ΔήΛος ~ ‘η ΔήΛος. οΡΤΥΓία ~ η άΡΤεΜις. οΡΘία (Άρτεμις) ~ η ειΛειΘυία. ΔεΡΡιάΤιΣ ~ η οΡΘία άΡΤεΜις. DiaNa ~ Θεά της άΓΡας των Λατίνων. ΒέΝΔιΣ ~ η Θεά άΡΤεΜις των Θρακών!
Ο ΥΠεΡίωΝ ~ ο ΠοιΜήν των ουΡαΝίων, υΠεΡίωΝ ~ το ΠύΡ το άυλον και η εΥΡυΦάεΤΤα (ΣΣ) ~ η ΘεΡΜόΤης θα γεννήσουν τον ήΛιον, την ΜήΝη, τον Ορίζοντα, τη Ηώ.
Ο ιαΠεΤός ~ της Γής ΠοιηΤής και η ΚΛυΜέΝη ~ ΚόΡη της ΣαΛός, του Ωκεανού και της ΤηΘύος. Τέκνα τους ο άΤΛας ~ Τα όΡη, που βαστάζουν στον ώμο τους τον ουράνιο θόλο, ο ΜεΝοίΤιος ~ ο αιΠόΛος του άΔη, ο γνωστός Επιμηθέας και ο διάσημος ΠΡοΜηΘεύς ~ της ΠυΡάς ΠαΤήρ, της ΠυΡάς ΠοιηΤής, ο ΚευΘώΝυΜος ~ ο ΚεΦΘόΝυΜος < ιαΠεΤός κατ’ όΝοΜα. Γιός του Προμηθέως ο ΔεΥΚαΛίων ~ ΔεΦΚαΛίων ~ ο Θεός των ΠάΓωΝ, ΔευΚαΛίων ~ η ΤήΚσις των ΧιόΝων υπεύθυνος για την τήξη των παγετώνων και τον γνωστόν κατακλυσμό-πλήσμη, την δημιουργία των ανθρώπων και ιδιαιτέρως του Έλληνα. ‘αΛός Λαός ~ ο ‘έΛΛην, λαός των νήσων και των περιΜεσογειακών χωρών.
Ο ΚΡείος και η Ευρυβίη που εγέννησαν τον αΣΤΡαίον, τον ΠάΛΛαΝΤα και τον ΠέΡΣην.
Η ΘέΜιΣ ~ οι ΘεΣΜοί ~ τα ΘέΣΜια, οι νόμοι, οι κανόνες, τα έθιμα, τα θεσπίσματα, οι τελετές.
Η ΜΝηΜοΣύΝη ~ της ΜΝήΜης ΣΣέαιΝα [θ], ΜΝηΜοΣύΝη ~ η εΠίΝοια των ΜουΣώΝ, η δύναμη της σκέψεως, η επινοητικότης, η μητέρα των Μουσών. εΠίΝοια ~ η ΓΝώΜη ~ η ΓΝώΣις των καλών τεχνών και των επιστημών. ΜούΣες ~ έΠους ΣΣεές. έΠοΣ ~ η ΠοίηΣις ~ το ΠοίηΜα. Ποίημα δε πάν το ποιούμενον, το έργον, το τεχνούργημα. ΜούΣα ~ η ΠοιούΣα τα άσματα, την μουσική, την όρχηση, την ευγλωττία, τον χορό, τις ωδές και την ποίηση. Μούσες οι Κλειώ, Ευτέρπη, Ερατώ, Θάλεια, Μελπομένη, Τερψιχόρη, Πολύμνια, Ουρανία και Καλλιόπη. ΚΛειώ ~ αΓός αΡΧαίων, ΚΛειώ ~ οιΚηίης ευΛοΓία, οικηία η πατρίς. εΥΤέΡΠη ~ εΦΤέΡΠη ~ ΜεΛωΔιών Θεά ~ αΥΛηΤών Θεά. εΡαΤώ ~ του εΡάν ωΔαί. ΘάΛεια ~ ο εύΔιος ΛόΓος, ΘάΛεια ~ ο ευΦυής ΛόΓος των ευφυολογημάτων. ΜεΛΠοΜέΝη ~ η ΜεΛοΠοιούΣα έΡεις, ωΔαί έΡιΔων ~ αι ΤΡαΓωΔίαι. ΤεΡΠΣιΧόΡη ~ η ΤέΡΠουΣα ΧοΡοίς, ΤεΡΠσιΧόΡη ~ η εΠίΝοια Των ΧοΡών, ΤεΡΠΣιΧόΡη ~ η ΤέΡΠσις οΜηΓύΡεων, ΤεΡΠΣιΧόΡη ~ αυΛηΤών οΜήΓυΡις. ΠοΛύΜΝια ~ η εΠίΝοια ύΜΝων. ουΡαΝία ~ των ουΡαΝίων αΓός, αγός = ο οδηγός. ΚαΛΛιόΠη ~ εΠώΝ ΛόΓος, ΚαΛΛιόΠη ~ εΠών ηΡώων ΛόΓος. ΚαΛΛιόΠη ~ ο αΓΛαός ΛόΓος Πών.
ΚΡόΝος ~ το
αεί ΡέοΝ. αεί ‘ΡέοΝ ~ το αεί ΚιΝούν του ΣύνΠαντος. ΚΡόΝος ~ ο ΧΡόΝος. ΚΡόΝος ~ ο ΚύΡιος των αιώνων. ΚΡόΝος ~ ο άΡΧων ή άΝαΚς των αιώΝων. ΚΡόΝος ~ ο
άΝαΡΣΣος [χ]. ΧΡόΝοΣ ~ ωΡών η ΓέΝεΣις. ΧΡόΝοΣ ~ ωΡών η ΚίΝηΣις. ΧΡόΝοΣ ~ η αέΝαος ΚίΝηΣις. αέΝαον ~ το αιώΝιον. αέΝαον ~
το αεί Ρέον. ΚΡόΝοΣ ~ η έΝαΡΚσις, ΚΡόΝοΣ ~ η ΓέΝΝηΣις των πάντων.
ΚΡόΝοΣ ~ υΓΡών ο ΝόΜος. ΚΡόΝοΣ ~ Ροών η ΚίΝηΣις. ΚΡόΝοΣ ~ ο αΡΧαίος
ΝούΣ. ΚΡόΝοΣ ~ ο αΡΧαίος ΝόΜος. ΚΡόΝοΣ ~ ο αΡΧαίος άΝαΣΣ [ξ]. ‘Ρέα ~ Γη η έωΛος.
‘έωΛος, η ~ η αΡΧαία, η
πρωτόγονος.
Ο ΚΡόΝος ~ η ΓήιΝη ιΛύς που κατέκλυζε την επιφάνεια της Γης και... κατάπινε τα πάντα. SaTuRΝ ~
ΣΣεός Των εΛώΝ, ο Κρόνος των Λατίνων. ΚΡόΝος ~ η αΡΧαία ιΛύς και η ούαΡ του ~ η Ρέα, ‘Ρέα ~ το υΓΡόν στοιχείον, η ‘Ρέα ~ ο Χούς της αΛός, ‘Ρέα ~ η ΡέουΣα που εγέννησαν το έΔαΦος, έΔαΦος ~ ο ΔεΦς ~ ο Δεύς ~ Ζεύς ή Δίας, και την βασιλική οικογένεια των Ολυμπίων Θεών που διεδέχθη τους Τιτάνες. ΚΡόΝιον (γένος) ~ το αΡΓυΡούν. ιΛυΓεΝής (ο Ζεύς) ~ ΚΡόΝιος ή ΚΡοΝίων. ΤιΤάΝ (ο Δίας) ~ ΤόΚος Της ιΛύος ή Ρέας. ΤιΤάΝ ~ ο ΤέΚΤων του Κόσμου. ΚΡοΝίΔης (ο
Δίας) ~ ο ΚεΡαυΝοΤόΚος. ΚεΡαΒΝός ~
το αέΡιον ΠύΡ, ΚεΡαΒΝόΣ ~ ΠύΡ ΒΡοΣΣής
[κ~π, χ], αΣΤΡαΠή ~ ΣυεΤού ΠύΡ ~ ‘υεΤού ΠύΡ, ΠΡηΣΤήρ ~ η
αΣΤΡαΠή, ΠΡηΣΤήΡ ~ η ΠύΡ το αΣΤΡαίον,
αΣΤΡαίος ~ ο αΣΤΡιΚός.
Ζεύς ἐστιν Αἰθήρ͵ Ζεὺς δὲ Γῆ͵ Ζεὺς δ’ Οὐρανός͵
Ζεύς τοι τὰ Πάντα χὤ τι τῶνδ’ ὑπέρτερον (Αισχύλος).
Ζεύς ~ ΖέΦΣ ~ ο ΖωοΠοιόΣ
Θεός.
ΖεΥΣ ~ Ζωής οΥΣία, ΖεΥΣ ~ Ζωής ΣηΜεία. ΔεΥς ~ η εΥΔία, η ευημερία, η γαλήνη. ΔεΥΣ ~ η εΥΤυΣΣία. Δεύς ~ ΔέΦς ~ το έΔαΦος. JuPiTer ~ Γης ο ΠαΤήρ ή ΠοιηΤής, ο
Δίας ~ Δεύς των Λατίνων. Εξεγεννήθη-ανεδύθη από την λάσπη, τον χούν τον θαλάσσιον, όταν, κάποτε, η γήινη σφαίρα κατακλυζότανε από θαλάσσιο ύδωρ. Αλλά και το υποθαλάσσιο έδαφος, «Ζεύς πόντου ρίζα» έλεγαν οι αρχαίοι. Ζεύς ~ ο ΖάΝ ~ ΔΣά.Ν ~ ο αΝαΔυΣΣείς [θ] εκ της Κρονείου αλός, θεός. άΔηΣ ~ ο ΔεύΣ ο
υπόγειος.
Είπαν οι Αρκάδες ότι οι Κρήτες αεί ψεύσται, το όρος ΠαΡΡάΣιον ~ του αΛΦειού το όΡοΣ, το Λύκαιον ανεδύθη, το πρώτον, από τον θαλάσσιον πολτόν! ΛυΚαίος ~ αΡΚάς ή ΔιΚΤαίος ~ ιΔαίων ΤόΚος είναι ο ΖέΦς; Εδώ, λοιπόν, εγεννήθη ο Δεύς, με την βοήθεια της ΝέΔης ~ των ωΔιΝών του τοκετού, και η μητέρα του, η ‘Ρέα, με την ίδια την ‘ΝέΔη ~ την υΔΡεούΣα, μεταμορφωμένη τώρα σε ΝύΜΦη ~ αΠοΡΡοής Θεά, τον έστειλε στο Ιδαίον άντρον, στην Κρήτη, για ασφάλεια! Αναφέρεται στα Ορφικά ότι η ‘ΝέΔη, ποταμός τώρα, διαρρέει το ‘ΛέΠΡειον ~ των ΚαυΚώΝων την ΠόΛιν, ενώ στο ΠαΡΡάσιον όρος, στις όχθες του αΝαύΡου, άΝαΒΡος ~ του αΛΦειού ο Ρούς, κυνηγούσε η θεά άΡΤεΜιΣ ~ η ΘηΡεύοΥΣα. Οι ΚοΥΡήΤες ~ Των αΝέΜων ήΧοι, οι χαλκόκροτοι, από την Σαμοθράκοι, προφύλασσαν τον μικρόν Δία, για να μη γίνει αντιληπτός από τον Κρόνο. ΚουΡήΤες ~ ιεΡείς του Διός.
Τον Δία έτρεφαν και αυξανόταν η αΜάΛΘεια ~ ο ΠοΛΤός της Γης και η ΜέΛιΤΤα ~ ο ΠοΛΤός της γης, η πρώτη με το γάλα της και η δεύτερη με το μέλι της. Η αΜάΛΘεια ~ του ΠΛούΤου η αίΚς θα μας χαρίσει το κέρας της και η ΜέΛιΤΤα ~ του ΜέΛιΤος το ηΔύ.
Ζεύς το έΔαΦος! Η μητέρα του Οδυσσέα, η αΝΤίΚΛεια ~ ΔΡυός ΚάΛον ή ΚσύΛον, γεννά το γιό της στο όρος ΝήΡιΤον όρος μία ημέρα τόσον έντονου υετού όπου… «κατά τήν οδόν ύσεν Ζεύς».
Ζεύς ἐστιν αἰθήρ, Ζεὺς δὲ γῆ, Ζεὺς δ᾽ οὐρανός, / Ζεύς τοι τὰ πάντα χὤ τι τῶνδ᾽ ὑπέρτερον. [Αισχύλος (525-455 π.Χ.)]
Δεύς ~ ΔέΦς ~ το έΔαΦος, που ανακατεύεται με την κοπριά το ζωογόνον! [σχετικό το ανεπανάληπτο: Ορφεύς παρίτω μετά της κιθάρας, και της τα πάντα ελκούσης ωδής, επιβρεμέτω Διΐ τα μεγάλα και υπερφυή της θεολογίας ρήματα και νοήματα. Ζεύ κύδιστε, μέγιστε θεών, ειλυμένε κόπρω, όση τε μηλείη, όση τε ίππων, όση τε ημιόνων. ίν’ εντεύθεν, οίμαι, δειχθή το ζωογόνον του θεού και φερέσβιον. Αλλά ίσως αληθέστερα, βεβαίως όμως ορθότερον ο Φιλόστρατος «Ηρωικός» 2, 19 σ. 603 pr, όπου το Όμηρον φέρει πρό του Ορφέως, του Μουσαίου, του Παμφώ, και μήν και Παμφώ σοφώς μεν ενθυμηθέντος, ότι Ζεύς είη το ζωογονούν, δι’ ού ανίσταται εκ γής πάντα, ευηθέστερον δε χρησαμένου τω λόγω, και καταβεβλημένα έπη ες τόν Δία άσαντος. έστι γάρ τα του Παμφώ έπη, Ζεύ κύδιστε, μέγιστε θεών, ειλυμένε κόπρω μηλείη τε και ιππείη και ημιονείη κλπ.
[ΤΑ ΟΡΦΙΚΑ, Ορφέως Αποσπάσματα, σελ 338, ΧΧΧ Γρηγορίου Ναζιανζηνού «Κατά Ιουλιανού». Ιωάννου Δ. Πασσά, Εκδόσεις Εγκυκλοπαιδείας του «ΗΛΙΟΥ»]
Δεύς ~ ο Ζεύς.
ΔίαΣ ~ ο ΔοΜών τα πάντα.
ΔίαΣ ~ ο ΔοΜών ~ ο ΠοιηΤής ~ ο ΠαΤήρ των πάντων. ΔεΥς ~ η ΜήΤηρ
των πάντων, η νήβροτος νύμφη. ΔέΦΣ
~ πάν το αιΣΘηΤόν. ΔέΦς ~ τα ΠάνΤα, το έΔαΦος, ο πόντος και το ΜύΡιον
άΝω ~ το οΥΡάΝιον.
Δίας ~ ο αιΘήρ, αιΘήΡ ~ ο ΓΝόΦως ~ το ΓήιΝο Φώς, το αφ` έαυτού φώς της Γης δηλ. το σκότος. Δίας ~ ηΓάΘεος. Δίας ~ ο αΓαΘίας. Δίας ~ ο Θεός της Γής. JuPiTeR ~ Γης ΠαΤήΡ ή
JuPiTer ~ Γης ΠοιηΤής, ο Δίας των Λατίνων. ΣαΒάΖιος ~ ΖέΦΣ ~ ο ΖεύΣ.ΖέΦς ~ το έΔαΦος, Ζεύς ~ ο Δεύς, ο Δίας.
Ζάν ή Ζήν ~ ο Δεύς ή Ζεύς. ΖάΝ ~ ο ΓήιΝος θεός.
ΔιοΓεΝές ~ ό,Τι ΓηΓεΝές. ΔαΝαοί ~ οι ιΘαΓεΝείς. ΓΡαιΚοί ~ οι ΓηΓεΝείς. ΓκάΓκαΡοι ~ οι ΓηΓεΝείς (Αθηναίοι, πρίν 200 χρόνια)
Ζεύς ~ ο Δεύς ή Δίας, ο πατήρ θεών τε και ανθρώπων. ΔέΦΣ ~ το έΔαΦοΣ. ΚΡόΝιος ή ΚΡοΝίων ~ o ιΛυΓεΝής (Ζεύς). Δεύς ~ το ούΔας. Ο Ζεύς με έμβλημά του το διπλό Ε ~ ο ΣιΤιΣΤής = τροφοδότης ή ΣίΤου ίΣΤωρ ή άΣΤεων ΣωΤήρ.
αΖάΝαι ~ ΖηΝός Γη. Περιοχή της Αρκαδίας.
Ζεύς ~ ο Δίας, Δίας ~ τα αιΔοία
τα άρρενα που γονιμοποιούν ό,τι αΝΘεί ~ ό,τι ΘήΛυ, ό,τι εύφορον, ό,τι
καρποφόρον. ΘήΛυς ~ ο αΝΘών
Θέαινες οι Θεές! ΠόΤΝια ~ η έΝΤιΜος, ΠόΤΝια ~ η ΚΡαΤαιά, ΠόΤΝια ~ η ΔέσΠοιΝα επί θεαινών ή και γυναικών.
‘ήΡα ~ η ΓυΝή, Θεά και σύζυγος. ‘ηΡα ~ το ΣΣήΛυ [θ], θεότης. ‘ήΡα ~ η ευΓοΝία. ήΡα ~ η όαΡ ή ούαΡ του Διός. ‘ήΡα ~ το υΓΡόν στοιχείον, αυτή που ανέθρεψε την Λερναία Ύδρα, τα έλη του Αργολικού Κόλπου.
ήΡα ~ ο αήΡ.
‘ήΡα ~ η ευΓοΝία.‘ήΡα ~ η ΓυΝή. ήΡα ~ η ούαΡ, οΥαΡ ~ η όΜηΡος. ‘ήΡα ~ η ΣύναυΛος ~ η όΜαυΛος ~ η όΜηΡος.ΔιώΝη ~ Διός ΓυΝη, ΔιώΝη ~ Θεά ωΚεαΝίς, ΔιώΝη ~ έΝΚαΤα ~ τα έΓΚαΤα της γής, η πρώτη σύζυγος του Διός προτού γεννηθεί-αναδυθεί και συζευχθεί την Ήρα. Ήρα η ΓιοΥΝο ~ η ‘όΜευΝος των
Ρωμαίων. οΥΝι ~ η όΜευΝος των Ετρούσκων.
ίΡις ~ η άΓΓεΛος των Ολυμπίων Θεών.
ίΡιΣ ~ η υΓΡαΣία, ο ιδρώς, θεά του αέρος. ίΡιΣ ~ ο ΚαιΡόΣ ~ το ΚΛίΜα. ‘ίΡιΣ ~ η
‘οΜίΧΛη. ίΡιΣ ~ η αΧΛύΣ. ίΡιΣ ~ ο αΧΝόΣ. ίΡιΣ ~ ο ΧΡώΣ ο ουράνιος. ίΡιΣ ~ αέΡος
ΧυΜός.
ΠοΣειΔώΝ ~ ο ΠόΝΤοΣ. ΠοΣειΔώΝ ~ ο ΠόΝΤιοΣ δαίμων. ΠοΣειΔών ~ ο ΠοΤαΜός θεός. ΠοΣειΔώΝ ~ ο ΒΡούς Της ΓηΣ ~ ‘Ρούς Της Γής. ΠοΣει ΔώΝ ~ ΠηΓήΣ ύΔωΡ. ΠοΣειΔών ~ ο ΠοΤάΜιος θεός. ΠοΣειΔώΝ ~ ΠάΣης Γης ύΔωΡ. ΠοΣειΔώΝ ~ ΠόΣεως ύΔωΡ. ΠοΣειΔώΝ ~ ΠάΣα υΓΡόΤης. ΠοΣειΔώΝ ~ ΠοΣειΔώ.Ν ~ ο Ρούς ή τα έΛη των
ΠοΤαΜών. ΠοΣει.ΔώΝ ~ ο
υΔΡόΒιοΣ θεός. ΠοΣειΔώΝ ~ ο
οΔηΓός ΠΛοίων. (Π)οΣειΔώΝ ~ ‘Νηών οΔηΓόΣ. (Π)οΣειΔώΝ ~ ΣωΤήρ Νηών και
ναυαγών, ο νηοσσόος θεός. ΠοΣει.ΔώΝ ~ ο αΛίΔουΠοΣ. (Πο)ΣειΔώΝ ~ ο ΚυΜοΘαΛής. ΠοΣειΔώΝ ~ ο ύΦαΛος ΔαίΜων. ΠοΣειΔώΝ ~ ΠοιΜήν ΧΘοΝίων. ΠοΣειΔώΝ
~ ο ΤριαιΧΜοΦόΡος ή ΤριαιΧΜοΒόΛος, Τρίαιχμον δόρυ = η τρίαινα. ΠοΣειΔώΝ ~ ο ΠΡωΤεύΣ.
NePTunus ~ ο ΠόΝΤος στα
λατινικά. ‘ΝηΡεΥς ~ ‘αΛός έΡΜα, ο πυθμήν της αλός με τις 50 μυθικές εΚσάΡΣεις-ΚόΡεΣ του.
αΜΦιΤΡίΤη ~ αΝΦιΤ ΡίΤη ~ ΠόΝΤου ΘέαιΝα.
ΔήΜηΤΡα ~ Θεά ΣιΤηΡών ή ΔήΜηΤΡα ~ ΣίΤου ΘέαιΝα. ΔήΜηΤΡα ~ Θεά του ΠΛούΤου. ΔήΜηΤΡα ~ άΡΤου ΜήΤηρ. ΔήΜηΤΡα ~ Δα ΜήΤηΡ ~ Γη ΜήΤηΡ [γ~δ]. ΔήΜηΤΡα ~ ο άΡΤου ΣίΤος. άΡΤοΣ ~ ΣίΤου ιΛύς, οπτή. Η Δήμητρα είχε δύο κόρες, την Περσεφόνη και την Δέσποινα. ΔήΜηΤΡα
~ ο ΤΡίΤοΣ πλανήτης από τον ήλιον, ΔήΜηΤΡα ~ η Δα ή Γα η ΠαΤΡώα, η Γή μας.
ΠεΡΣεΦόΝη ~ ΠυΡών ΣΠοΡά ή ΠυΡών ΣΠόΡος ή ΠυΡού Ση ΘέαιΝα. ΠεΡΣεΦόΝη ~ η ΦεΡΣεΦόΝεια ~ η ΦέΡουΣα οΠώΡας, ΦεΡΣεΦόΝεια ~ η ΦέΡουΣα ΚαΡΠούς. ΠεΡΣεΦόΝη ~ οΠώΡαΣ ΘέαιΝα. Η ΠεΡΣεΦόΝη ~ ΚεΡαΣΦόΡος [π~κ], ως κερασΦόΡοΣ ~ και ...ΦοΝεύουΣα, κατά τους Ορφικούς.
ΔέΣΠοιΝα ~ ΖειάΣ ΠυΡός ~ ΣΔειάΣ ΠυΡός ~ εΣΤιάΣεως ΠυΡός. ΔέΣΠοιΝα ~ ΣΔειάς ΠυΡός ~ Ζειάς ΠυΡός. ΔέΣΠοιΝα ~ εΣΤίας ΠυΡός, ‘εΣΤία ~ η εΣΤίαΣις. ΔέΣΠοιΝα ~ ΣίΤου ΠηΛός, ΖύΜη ~ η ΜάΖα. ΔέΣΠοιΝα ~ Της ΣΣύΜης ΚόΝις αλεύρου [ζ]. ΔέΣΠοιΝα ~ ΠροεΣΤού ΓυΝή. ΠροεΣΤός ΔήΜου ~ ο ΔεΣΠόΤης. ΔεΣΠόΤης ~ ΔήΜου ύΠαΤος. ΔεΣΠόΤης ~ άΣΤεως ύΠαΤος. ΔεΣΠ όΣυΝος ~ ο αΦΣΤηΡόΣ ~ ο αυΣΤηΡός. ΔεΣ.ΠόΣυΝος ~ ο αΦΣΣαίΡεΤοΣ ~ ο αυΣΣαίΡεΤος [θ]. ΔεΣ.ΠοιΝίς ~ η αΠείΡαΤοΣ γυνή, αΠείΡαΤοΝ ~ το ΠαΡΘέΝον. ΔεΣΠοιΝίς ~ ΓυΝή άΓαΜος ειΣέΤι.
αΦΡοΔίΤη ~ Θεά Των ηΔοΝών. αΦΡοΔίΤη ~ των ηΔοΝών ΘεόΤης, ΘεόΤης ~ η ιΔιόΤης. αΦΡοΔίΤη = ΤοΚεΤώΝ Θεά. αΦΡοΔίΤη ~ ΘέαιΝα ΤοΚεΤών. αΦΡοΔίΤη ~ η ΦιΛηΔής Θεά. αΦΡοΔίΤη ~ η αΦΡόΤευΚΤη. αΦΡοΔίΤη ~ ΠόΝΤου ΤόΚος. αΦΡοΔίΤη ~ Θεά εΡωΤιΔέων. αΦΡοΔίΤη ~ Θεά εΡωΤοΤόΚος. αΦΡοΔίΤη ~ ΠόΘων ΘέαιΝα. αΦΡοΔίΤη ~ η ΦιΛηΔής Θεά. αΦΡοΔίΤη ~ η ΦιΛηΔύΤης. αΦΡοΔίΤη ~ Θεά ΤΡυΦών. ΤΡυΦή ~ η αΒΡόΤης. ΤΡυΦεΡός ~ ο ΤΡυΦηΛός. ΦιΛοΤήΣια (έργα) ~ τα αΦΡοΔίΣια. αΦΡο.ΔίΤη ~ η Θεά των αΝΘέων.
ΚΥΘέΡεια (Αφροδίτη) ~ έΡως ευΘυΜίας. ΚΥΘέΡεια (Αφροδίτη) ~ ΓαΜεΤών ή αΚάΜαΤος έΡως. ΚύΠΡιΣ (Αφροδίτη) ~ αΓάΠης ή ΓάΜου έΡωΣ. ΚύΠΡιΣ (Αφροδίτη) ~ η αΓαΠηΜέΝη. ΚύΠΡιΣ (Αφροδίτη) ~ ΠηΓαίος έΡωΣ. έΡωΣ ~ οΡΜή γενετήσια. ΚυΠΡίΔια (Αφροδίτη) ~ η αΓαΠηΤΡίς. ΚυΠΡίΔιον ~ το αΓαΠηΤόΝ. έΡωΣ ~ η (συν)εύΡεΣις, η γενετήσια. έΡωΣ ~ η
οΡΜή η γενετήσια.
Η Αφροδίτη ΒαΣιΛίΣ ~ ο ΠόΣιος έΡωΣ, αΣΤάΡΤη ~ ΣΣεά Των ηΔοΝών [θ].
αΦΡοΔίΤη ~ ΤόΚων ΤΡοΦός. αΦΡοΔίΤη ~ ΦύΛαξ ΤοΚεΤών. αΦΡοΔίΤη ~ ΘέαιΝα ΤοΚεΤών.
αΦΡοΔίΤη ~ των ΠΡάων ΘεόΤης ή η ΠΡαεία ΘεόΤης, η θεά της Ειρήνης! ΠΡαόΤης ~ η ηΜεΡόΤης. ΠΡαόΤηΣ ~ η ΜειΛιΣΣιόΤης [χ]. ΠΡάον ~ το ήΠιοΝ, PeaCe < o ήΠιοΣ. αΦΡοΔίΤη ~ η ΠΡαόΤης Και Θεά. αΦΡοΔίΤη ~ η ΚυΘέΡεια ΘεόΤης.
αΦΡοΔίΤη ~ ΦΡήν Διός Θεά. αΦΡοΔίΤη ~ ΦΡήν Του Διός, κατά τον Πλωτίνον. αΦΡοΔίΤη ~ ΦΡήν Του Διός, κατά τον Πλωτίνον.VeΝuS ~ ο ΠόΣιος έΡωΣ, VeΝuS ~ Βίου έΝωΣις των Λατίνων.
DiLBaT ~ η αΦΡοΔίΤη, ο πλανήτης στα... ακκαδικά!
αΘηΝά ~ αΣΣηΝά ~ η ΝόηΣιΣ.
αΘηΝά ~ η ΘεόΝοια, η Θεά του Νοός αΘηΝά ~ Διός ο Νούς. αΘηΝά
~ η ΘέαιΝα. ΠαΛΛάς αΘηΝά ~ η ΠαΡΘέΝος.
αΘηΝά ~ το ΔόΡυ. αΣΣηΝά ~ το οΣΣυΡόν [χ].αΘηΝά ~ η αΡεΤή, κατά τους Ορφικούς. ΝηίΘ ~ η αΘηΝά των αιγυπτίων.
αΘήΝαι ~ Γη των ΛόΦων.
ΠαΡΘέΝος ~ ΠόΛεως ΘέαιΝα, η Αθηνά.
ΠαΡΘεΝών ~ ΠαΡΣΣεΝών ~ ΠόΛεως οΣΣυΡόν [χ], των Αθηνών η αΚΡόΠοΛις ~ οΧυΡόν της ΠόΛεως. ΠαΡΘεΝώΝ ~ της ΠαΡΘέΝου Ναός.
αΣ(Κ)ΛηΠιός ~ ο ΣΣεΡάΠων [θ]. αΣΚΛηΠιός ~ ο ιΣΧυΡοΠοιός. αΣΚΛηΠιός ~ άΚος ΣΣεΡαΠειών [θ]. αΣΚΛηΠιείον ~ οίΚος ΣΣεΡαΠειών [θ], αΣΚΛηΠιός ~ αΓός ΣΣεΡαΠειών [θ]. ΦάΡΜαΚον ~ ΘεΡαΠείας άΚος, άΚοΣ ~ το άΚηΜα. άΚοΣ ~ η ίαΣις, άΚηΜα ~ το ίαΜα, άΚηΜα ~ η άΚεΣις, άΚεΣιΣ ~ το άΚεΣΜα, άΚεΣιΣ ~ η ίαΣιΣ. ΓιαΤΡιΚό ~ άΚος ΘεΡαΠείας [π~κ].
‘εΡΜής ~ ΚεΡΜής ~ ο ΚήΡΥξ. ΚηΡύΚειοΝ ~ ΚήΡυΚος ΚάΛον ή ή ΚηΡΥΚειοΝ ~ ΚεΡΜού ΚάΛον ~ ‘εΡΜού ΚάΛον.
‘εΡΜής
~ ΓεΡΜής ~ ο άΓΓεΛοΣ, αγγελιοφόρος των Θεών.
‘εΡΜής ~ ΓεΡΜής ~ ο ΛόΓιοΣ, εύγλωττος,
ευφραδής. ‘εΡΜής ~ η εΠιΝόηΣις.
‘εΡΜής ~ ΚεΡΜής ~ ο ΚΛοΠεύς.
‘εΡΜής
~ ΣεΡΜής ~ ο ΜίΝωΣ. ‘εΡΜής ~ ΣεΡΜής ~
ο ΠώΛηΣ.
εΡΜήΣ ~ ο έΜΠοΡος. ΜίΝως ~ ο
έΠαΡΧος. ΜίΝως ~ ο ΠώΛης.
εΡΜής ~ ο άΡΠαξ.
‘εΡΜής
~ ΧεΡΜής ~ ο ΧάΡοΣ, ο ψυχοπομπός. ‘εΡΜής ~ ο ΧάΡοΣ. ‘εΡΜήΣ
~ ΝέΚυων ΠοιΜήν.
‘εΡΜής ~ ο ΣΣεΡάΠων [θ], ίΣΤωρ ιάΣεων με το Κηρύκειον.
αΓΡεΥς ~ ο αΓΡεΜών. αΓΡεΜών ~ ο ΣυΛΛέΓων. αΓΡεΜών (ψυχών) ~ ο ‘εΡΜής. αΓΡεΥς
(ψυχών) ~ ο ‘εΡΜής. αΓΡεύς (ψυχών) ~ ο ΧάΡος, ο ψυχοπομπός. ‘εΡ.ΜήΣ ~
ΠΣυΧών ούΡος.
MeRCury ~ ο εΡΜήΣ των Λατίνων. SiΗΤu ~ ΜιΚΚός Θεός, ο πλανήτης Ερμής, στα... ακκαδικά!
άΡηΣ ~ ο εΡηΜόων.
άΡηΣ ~ η έΡιΣ, η πολεμική.
MaRs ~ o άΡηΣ των Λατίνων.
SaLBaTan ~ ΠοΛέΜων Θεός, o πλανήτης Άρης, στα... ακκαδικά!
‘ήΦαιΣΤος ~ το άΣΒεΣΤον πύρ. ήΦαιΣΤος ~ Πύρ το αΚάΜαΤον. ήΦαιΣΤος ~ το ηΦαίΣΤειον. ΉΦαιΣΤός ~ ο ΠοιηΤήΣ οιΚείων σκευών και όπλων. ‘ήΦαιΣΤος ~ ο εΠΣέων ΣΣυΤά [χ]. Μέλη του δε, κατά τα Ορφικά, ο Ήλιος, η Σελήνη, τα Άστρα, ο Αιθήρ, το Φως το αμίαντον των οίκων και των σωμάτων των ανθρώπων.ηΦαίΣΤειοΝ ~ ΠηΓή ΜύΔΡων.‘ήΦαιΣΤος ~ ο ΓύΦΤοΣ, η σιδηρουργός πριν πενήντα χρόνια.
ΔιόΝυΣος ~ ο Θεός οίΝοΣ, διγενής (διθύραμβος), διμήτωρ και Δισσότοκος! ΔιόΝΥΣοΣ ~ Θεός οίΝου ΜέΣΣης ή ΜέΣΣυος [θ]. ΔιόΝΥΣοΣ ~ Θεός υΓΡών ΜέΣΣης ή ΜέΣΣυος [θ]. ΔιόΝΥΣοΣ ~ οίΝου Το ΜέΣΣυ [θ]. Είναι τέκνον της ΣεΜέΛης ~ αΜΠέΛου (ο οίνος) είτε της Θεάς των ΣιΤηΡών, της ΔήΜηΤΡας (ο ΖΥΘοΣ ~ ο ΖωΜός ΣίΤου, η ΒύΝη ~ μΠύΡα, το σάκε κά.). Πατήρ του ο Δίας -ΔεΦς ~ το έΔαΦος αλλά και ο εΥΒουΛος ~ ο αΜΠεΛών, άΜΠεΛος ~ άΝΠεΛος ~ του οίΝου οΠώΡα!
ΔιόΝΥΣος ~ Του οίΝου ΣΣυΜός [χ], σχετίζεται δε με την Μίσην. ΜίΣη ~ η ΜέΣΣη [θ] αλλά και ΜίΣη ~ η ΠόΣις ~ το ΠώΜα.
ΔιόΝυΣος ~ ο ηΔύς
οίΝοΣ
ΔιόΝυΣος ~ ο
ΘύΡΣος, σήμα κατατεθέν του Διονύσου και των Μαινάδων συνοδών του. Ο ΘΥΡΣοΣ
~ το αΡωΜαΤίΣΣον [ζ] τον οίνον. Ο θύρσος ήταν ράβδος εστεμένη με κώνον πίτυος (ρητινώδης
οίνος) ή με κισσόν (μέλας οίνος) ή με φύλλα αμπέλου ή ανθήλη ανήθου ή μαράθου. ΘυΡΣο.Σ
~ ιΣΤός αΝήΣΣου [θ] (ανηθίτης οίνος), ΘΥΡΣο.Σ ~ ιΣΤός ΜαΡάΣΣου [θ], ΜάΛαΘΡον ή
ΜάΡαΘΡον ~ ΜάΡαΘοΝ, το ~ άΡωΜα Του οίΝου. ΘΥΡΣος ~ ΜύΡον ΜέΘυος. ΘΥΡΣος
~ ΜέΘυος άΡωΜα.
ΔιόΝυΣοΣ ~ ΤεΧΝών ΣΣεός [θ], των καλών τεχνών.
ΔιόΝΥΣοΣ ~ ΣΣεός ΜαΝιώΔης [θ].
ΔιόΝυΣος ~ ο Θεός όΣιΡις.
ΔιόΝυΣος ~ ο ιΝΔόΣ ο μυθικός Διόνυσος, που εξεστράτευσε στην ανατολή, εξουσίασε και εκπολίτισε όλη την Ινδία. Ο ιδρυτής του Αρχαίου Ινδικού Πολιτισμού, σύμφωνα με τους αρχαίους ιστορικούς.
Τα επίθετα του Διονύσου: ΠυΡοΓεΝήΣ ~ εκ ΠυΡών ΓεΝΝηΣΣείς [θ] (κριθής ή σίτου) και ΛιΜΝαίος ~ εΚς αΝΠέΛου ~ εΞ αΜΠέΛου. ΒαΣΣαΡεύς ~ εΒωΣΣίας οίΝος ~ ευωΧίας οίΝος.
αΠόΛΛων ~ ο ΒώΛος του ηΛίου. αΠόΛΛων ~ το ΠύΡ του ηΛίου. ΒαάΛ ~ ο ΒήΛιος ~ ο Θεός ήΛιος, ο ΦάΝης των Ορφικών. αΠόΛΛωΝ ~ ΒώΛος υάΛιΝος αφής πυράς. αΠόΛΛων ~ ΠύΡ το ιεΡόν, από φακοειδή ύαλον ή από κοίλο
κάτοπτρο αναπτόμενο.
αΣΤέΡες ~ οι αΛήΤεΣ, οι περιφερόμενοι, οι πλάνητες οι επουράνιοι. Αλλά και οι αΣΤέΡες ~ ΜύΔΡοι. Διάσημοι αΛήΤες ~ οι ΛηΤώοι, ο Ήλιος-Απόλλων και η Άρτεμις-Σελήνη.
αΠόΛΛων ~ ο ΒάΛΛων, ο (εκ)τοξεύων (φωτεινάς ακτίνας). ΒάΛΛω πρός Τι ~ ΠΛήΤΤω.
αΠόΛΛων ~ ο αΠοΛούωΝ ρύπους και μολύνσεις, ο καθαρτήριος θεός, ο αλεξίκακος, ο ιηΤήΡ ιάΣεων ~ ο ιαΤΡόΣ, ο πατήρ του αΣΚΛηΠιού ~ του ιΣΧυΡοΠοιού θεού.
αΠόΛΛων ~ ΜέΛους άΝαξ. μέλος = η μελωδία, η μουσική. αΠόΛΛων ~ ΜεΛών άΝαξ. Μέλη, τα = η λυρική ποίησις.
αΠόΛΛων ~ ο (προ)ΜηΝύωΝ τι, ο (προ)ΜηΝύων Τι ~ ο ΜάΝΤης ή ο ΜαΝΤις, ΜάΝΤις ~ ο ΠροΛέΓων Τι.
Απόλλων ο αΛήΤης και η αΛήΤιΜος ~ ο ΛηΤώος ~ ΔήΛιος και η ΛηΤωίΣ ~ η άΡΤεΜις, οι περιφερόμενοι, οι πλάνητες οι επουράνιοι. Οι επουράνιοι αΛήΤεΣ ~ οι αΣΤέΡεΣ, οι ΜύΔΡοι ~ οι αΣΤέΡες. Ο αΣΤήΡ ~ ο ΛηΤώοΣ Απόλλων και αΣΤήΡ ~ η ΛηΤωίΣ ~ άΡΤεΜις.ΔεΛΦοί ~ ΦαΛΛού Διός Γη. ΔεΛΦοί ~ ο ΦαΛλός ή ο ΠόΛος Της Γης, αΠόΛΛων ~ ο ΒώΛος ή ο ΦαΝός του ηΛίου. ΔαΦΝαίος ~ ο ΦωΤειΝός, ο Απόλλων, ο Βώλος του Ηλίου.
οΡΤυΓία ~ Γη της ΔήΛου.
‘ήΛιος ~ ΒήΛιος ~ ο ΦάΝης των Ορφικών, ο ΦαΝός ο επουράνιος, το Πύρ το αέΝαον, ο ΒαάΛ. ΦάΝης ~ το Φως το αέΝαον.
‘ήΛιος ~ ΣήΛιος ~ η άΛωΣ η επουράνια.
ΦοίΒος ~ το ΠηΓαίον Πύρ. ΦοίΒος ~ ο εΒαΓής Θεός ~ ο
ευαΓής Θεός. ΦοίΒος ~ εΠοΧών
Θεός.
ΔιόΝυΣος ~ ο Θεός ΣήΛιος, ο αενάως (περι)ΔιΝούΜενος ~ ο ΔιόΝυΣος στον Όλυμπο. Ήλιος, ο ουράνιος ΔΡοΜέαΣ ~ ΔιόΝΥΣος. όΛυΝΠοΣ ~ το ουΡάΝιον ΒήΜα του ηλίου, κατά τους Ορφικούς.
ΦάΝηΣ ~ ο Θεός ΣήΛιος. ΦάΝης ~ το Πύρ το αιώΝιον, ο ήλιος. ΦάΝης ~ ο ΦαΝός. ΦάΝης ~ ο ΦαΝός ο επουράνιος.ΦάΝηΣ ~ ο Θεός ΣήΛιος, ένας ήλιος.
ΦάΝης ~ το Πύρ το αιώΝιον, ένας ήλιος που εξεγεννήθη,
σύμφωνα με τους αρχαίους θεολόγους*, από τον πρωτόγονο συμπαντικόν αΣΚόν
~ το ΧάοΣ ~ SKy είτε,
κατ’ άλλους, από το πρωτόγονον ωόν, το σφαιροειδές δηλαδή του Σύμπαντος Κόσμου.
ΦάΝης ~ ο ΦαίΝων, το ΠύριΝον, ο επουράνιος ΜύΔΡος ~
αΣΤήΡ που κατέπεσε, κάποτε, στην Γη, η κατάποσις του οποίου, από το έΔαΦος**
απετέλεσε την αιτία και την απαρχή της δημιουργίας των πάντων. Το καταποθέν πύρ
κατέστησε το έδαφος υπέρτατον δημιουργόν. Τό έΔαΦος, γόνιμο εκ του ΠυΡός. Αρχή
των πάντων το ΠύΡ, θα υποστηρίξουν οι ανεπανάληπτοι Έλληνες ενώ η ΦΥΣιΣ ~
ΠοίηΜα ΣΣεών, άφθιτος και η ΦύΣις ~ η ΠοιούΣα τα πάντα και την ζωήν.
---------------------
* Ένας ΘεοΛόΓος ~ ο οΡΦίας, ο οΡΦίαΣ ~ ο ΘΡάΚΣ, ο Ορφέας. Άλλος
σπουδαίος θεολόγος, ο ‘ηΣίοΔος ~ ο αοιΔόΣ, συγγράψας τη ΘεοΛοΓίαν
~ ΘεοΓοΝίαν του.
** έΔαΦος ~ ο ΔέΦς ~ ο Δεύς.
Ο Απόλλων ΚάΡΝειος ~ ΛάΚωΝ, ΠαΡΝάΣιος ~ ο αΠοΛΛώΝιοΣ.
ΔεΛΦοί ~ ΘεοΦαΝίων άστυ.
άΡΤεΜις. άΡΤεΜιΣ
~ αΡεΤής ΣΣεά.
αΣΤήΡ ~ η ΛηΤωίΣ ~ άΡΤεΜις. Ο αΣΤήΡ της γης η ΜήΝη, η ΣεΛήΝη ~ η άΛως της ΜήΝης. άΡΤεΜις ~ η ΛηΤωίΣ. άΡΤεΜις ~ Γης ο αΣΤήΡ.
άΡΤεΜις ~ η ΘεΡεύουΣα. άΡΤεΜιΣ ~ η ΘεΡεΥουΣα. άΡΤεΜιΣ ~ η ΘοΡυΒούΣα. άΡΤεΜιΣ ~ οϊΣΤώΝ η άΓουΣα.
άΡΤεΜ.ις ~ η αΓΡώΣΤις, η αγρεύουσα, η κυνηγός. άΡΤεΜις ~ η εΡίΤοΚΣος.
άΡΤεΜ.ις ~ η αΓΡόΤιΣ. άΡΤεΜις ~ η ΔΡυΜαία. άΡΤεΜιΣ ~ η ΔΡυΜών ΣΣεά. άΡΤεΜ.ις ~ η αΓΡιΤών ΣΣεά. άΡΤεΜιΣ ~ η εύΔΡοΜος ΣΣεά. άΡΤεΜις ~ η ούΡος ΔαΣών. άΡΤεΜις ~ η ΚΥΔωΝιάς. άΡΤεΜιΣ ~ η αΡΤεΜιΣία.
άΡΤεΜις ~ η εΡίΤιΜος ~ η έΝΤιΜος. άΡΤεΜιΣ ~ η υΠάΤη άΝαΣΣα. άΡΤεΜιΣ ~ η ΠόΤΝια ΣΣεά.
άΡΤεΜις ~ η άΓαΜος ΘέαιΝα.
άΡΤεΜιΣ ~ η οΡΘεΥουΣα, η επανορθώνουσα, η οΡΘία στην Σπάρτη. ΔίΚΤαιΝα ~ οΔηΓός ΤέΚΝων στην Κρήτη. άΡΤεΜις ~ η ΠαίΔων αΡωΓός.
άΡΤεΜις ~ Θεά της ΛοΣΣείας [χ]. άΡΤεΜις ~ η ειΛειΘΥία. ειΛείΘυιαι ~ αι ωΔίΝαι του τοκετού. ειΛείΘυιαι ~ αι αΡωΓοί ΤόΚων. ειΛείΘυια ~ η ΛηΤώα ή η ΛηΤωίς Άρτεμις! άΡΤεΜις ~ η ΛοΧεύουΣα Θεά. Άρτεμις η ΔίΚΤΥΝνα ~ ΤοΚεΤών ΜήΝη, η ΔίΚΤΥΝνα ~ ΤοΚεΤών οΥΡος, ΔίΚΤΥΝΝα ~
Θεά αιΓών Τε αΜΝώΝ.
άΡΤεΜις ~ της ΛηΤούς Παίς. άΡΤεΜις ~ ο αΣΤήΡ του ουρανού, η Μήνη. ΔαΦΝαία ~ η ΦωΤειΝή, η Άρτεμις, η Μήνη, η Σελήνη.
άΡΤεΜις ~ η ιΣΤάΡ, η αΣΤάΡΤη ~ η Θεά άΡΤεΜις. άΡΤεΜις ~ η ΠόΤΝια θεά.
DiaNa ~ ΔΡυών θεά.
ΛηΤώ = ο ΘόΛος (ο ουράνιος) που εξεγέννησε τον ΒώΛο του ηΛίου ~ τον αΠόΛΛωνα και την άΡΤεΜι ~ τον αΣΤέΡα του ουρανού, την Μήνην. ‘ΛηΤώ ~ η αΣΤΡώα (ΣΣεά). αΣΤεΡία ~ Γη ΛηΤούΣ.
οΥΡαΝός ~ το ΜύΡιον άΝω. ΜύΡιοΝ ό,Τι ~ το αΠέΡαΝΤον.
ήΛιος ~ ο ΣήΛιος ~ η άΛωΣ η επουράνια, όπως ‘άΛωΣ ~ η ΜήΝη, ο έτερος δίσκος του ουρανού. ΣεΛήΝη ~ ΜήΝης η άΛως.
► ‘εΚάΤη ~ η ‘οΔαία θεά, η ΤΡίοΔος, η ΤΡίειΔος, η ΤΡίμορφη. ‘εΚάΤη ~ ειΣόΔων η θεά, πυρσοφόρος και κλειδούχος. εΚάΤη ~ των οίΚων Θεά, των οικιών ή των οικογενειών θεά. εΚάΤη ~ ‘εΚάΤη ~ η Θεά ΧΣΣών [θ] ~ η Θεά ΧΘών. ‘εΚάΤη ~ η ΔιΚαίου ΣΣεά ~ η ΔιΚαίου Θεά. ‘εΚάΤη ~ η ΤοΚσεύουΣα. ‘εΚάΤη ~ ΒουΚαίων Θεά. ‘εΚάΤη ~ ‘ε.ΚάΤη ~ η ΚηΔεύουΣα.
ΠΛούΤωΝ
~ ΠΛούΤου άΝαξ.
άΔωΝιΣ ~ ο Θεός έΡωΣ.
άΔωΝιΣ ~ ο ίΜεΡΤος ~ ο ίΜεΡος Θεός.
ΝύΜΦη ~ αΠοΡΡοής Θεά, ΝΥΜΦη ~ ΣΣυΜώΝ Θεά, το ύδωρ. ‘ΝύΜΦη ~ ‘ΝύΝΦη ~ υΓΡώΝ Θεά.
‘ηΡαΚΛής ~ ο άΡΧων του άΡΓους.
‘ηΡαΚΛής ~ ΒηΡαΚΛής ~ ΚεΡαΒΝός ~ ο ΚεΡαυΝός, ένας ΤιΤάΝας ~ ΤέΚΤωΝ της Ορφικής διδασκαλίας.
\
ΠΡοΜηΘεύς ~ ο εΦευΡέΤηΣ ή ΠυΡάς ΘεόΣ. (Π)ΡοΜηΘεύς ~ ο αΝαΠΤήρ πυράς. ΠΡοΜηΘεύς ~ ΠυΡάς ή ΠυΡείων ΠοιηΤής. ΠΡοΜηΘεύς ~ ΠυΡεΥΤής.
οΡΦεΥς ~ η ΦόΡΜιγξ.
οΡΦεύς ~ ο ΠιεΡαίος εκ Πίμπλειας. οΡΦεύς ~ ο ΘΡάξ, όπου ΘΡάξ ~ ο ΝόΤιος της Ελληνικής Χερσονήσου.
ΛείΒηΘΡα ~ η οΡΦέως ΠόΛις, η γενέτειρα του Ορφέως.
οΡΦεύς ~ ο οΡΦίας ~ ο ΘεοΛόΓος.
ΜουΣαίος ~ ο ΜουΣιΚός, γιός του Ορφέως.
ΠάΝ, ο ~ ο αιΠόΛος, κατσικοπόδαρος θεός.
ΠάΝ, ο ~ το (Συν)ΠαΝ του Κόσμου των Ορφικών.
‘ώΡαι, αι ~ ΣώΡαι ~ τα ΜόΡια του έτους, οι τέσσερες εποχές.
αΔΡάΣΤεια ~ ΔίΚης ΤιΜωΡία.
αΜΦιάΡαος ~ ο ΣΣεΡάΠων. αΜΦιάΡαος ~ αΝΦιάΡαος ~ ο ΛέΓων ΠΡό, ο προλέγων, ο μάντης, μυθικός γιός του Απόλλωνος και της Υπερμνήστρας.
ΓαΝυΜήΔηΣ ~ οιΝοΧόοΣ ΔιόΣ.
Ο Μέγας Αλέξανδρος, ύβρις για τα ελληνικά πράγματα, είναι ο μοναδικός (αυτο)Θεοποιηθείς Έλλην, κατά τα Αιγυπτιακά ήθη, και "ζει και βασιλεύει" έτι, ως τέκνον ενός και μοναδικού Θεού, ισόθεος, Βασιλέας, Κύριος και Σωτήρ του Κόσμου. (Οι Έλληνες Θεοί, τα αναρίθμητες επινοήματα προς διαχείρισιν των ιΔεών του Κόσμου, τους οποίους εσέβοντο οι αρχαίοι, εκ Θεών! Εκ Θεού δε και θνητών οι ημίθεοι, εδίδασκαν οι Έλληνες!).
====================================
ΜίΘΡας ~ ο Θεός ΣήΛιος. Θεός του Ηλίου, του Φωτός και της Σοφίας των Περσών. Εικονίζεται στο κέντρο του Ηλιακού Κύκλου των Ζωδίων.ΜίΘΡας ~ ο ΣοΦόΝους.ΜίΘΡας ~ ο ΣωΤήΡ.ΜίΘΡαΣ ~ το Θείον ΠΝεύΜα.ΜίΘΡας ~ ο αΛηΘήΣ.ΜαΡΔούκ ~ ΣύΡων ΘεόςωΡοΜάΣΔης ~ ΠεΡΣών Θεός.ΒαάΛ ~ ο ΒήΛιος ~ ο Θεός ήΛιος, ο ΦάΝης των Ορφικών.
................................................
....
