Η Αρχαία Αίγυπτος και η Θεολογία της – Ancient Egypt and its Theology

 του Κ. Ι. Μπουζάνη – by Bouzanis K.  

Ίστορος-Διδασκάλου του Κώδικα της Γλωσσικής Παραγωγής και του Εμπλουτισμού του Πανανθρώπινου Λόγου – Knower-Teacher of  Code of Linguistic Production and Enrichment of  Panhuman Speech –

Η έρευνά μας βασίζεται στην Γραμματική-Δομική Ανάλυση του Κώδικα της Γλωσσικής Παραγωγής και του Εμπλουτισμού του Πανανθρώπινου Λόγου [Our research is based on Grammar-Structural Analysis of the Code of Language Production and Enrichment of the Pan-Human Speech]

Προσοχή! Ό,τι υπογραμμισμένο διαβάζεται αντίστροφα, όπως: ΜύΡον ~ το άΡωΜα, ΚΡέαΣ ~ η ΣάΡΚα ~ ο ΧΡώΣ, ΜοΡΦή ~ η ΦόΡΜα, ΘέΣΠις ~ ηΘοΠοιόΣ τις Αθηναίος, ΛίΚΝον ~ η ΚΛίΝη, ΚαΛαΜάΡι ~ το ΜαΛάΚιοΝ, ιΣΚεΝΝΤέΡ ~ ο αΛέΚΣαΝΔΡος ~ ο άΝαΚΣ αΝαΤοΛής γιά Πέρσες, Άραβες, Αλβανούς, Τούρκους, Ινδούς και άλλους! 
  Βασικές Κλείδες του Κώδικα Παραγωγής & Εμπλουτισμού του Πανανθρώπινου Λόγου, για την Γραμματική-Δομική Ανάλυση των μορίων του λόγου που εδώ επιχειρούμε,  αποτελούν οι γνωστές και... μη γνωστές "Τροπές Συμφώνων τε και Φωνηέντων", το "Δασύ Πνεύμα" που μας επισημαίνει μια σειρά από αρχικά... κρυμμένα γράμματα πρό των γνωστών δασυνόμενων λέξεων αλλά και πρό αυτών που αρχίζουν από Υ, Ρ, Ν, και Λ, καθώς και ένα... χαμένο, το υπογεγραμμένο ι.

Ποιητική ΜυΣΤαΓωΓία ~ ΜυΣΤιΚή αΓωΓή

ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΘΕΩΝ

ΠΡΟΣΟΧΗ! Απέναντι στην Υψηλή Ποιητική του διδακτικού λόγου των ΠανΕλλήνων, να είσαστε πολύ προσεκτικοί. Ο Ελληνικός Κόσμος των ιΔεών-Θεών, θα... παίξει με τον Λόγο και θα εκμαιεύσει, για να χαρίσει στην ανθρωπότητα, ανεπανάληπτα τεχνήματα!

ΠΝεύΜα ~ το εΠιΝόηΜα! Πνευματικός Κόσμος ο Κόσμος των επινοημάτων! Πνεύματα οι Θεοί, πνεύματα και οι Ιδέες και ο άΝΘΡωΠος ~ όΝ Το ΝοήΜον! 

Υπέρτατος ΘεόΣ ~ ο ΔοΜών ~ ο ΠοιηΤής των πάντων! ΘεοΛοΓία ~ η ΘεοΓοΝία!

Για τους ‘Λαούς της αΛός* αλλά και για όλους τους λαούς της Υφηλίου γης υπέρτατος Θεός ο ‘ήΛιος ~ ΒήΛιος, ο ΒώΛος του ηΛίου ~ ο αΠόΛΛων και η ΣεΛήΝη ~ η άΛως της ΜήΝης! Για τους Αιγυπτίους, Θεός ο ‘ήΛιος ~ ΣήΛιος ~ όΣιΡις, όΣιΡιΣ ~ ο ΜίΝως των άΜΜων, ο ΣΣεός των άΜΜων, ο Δίας-ΔεΦς των άΜΜων, το έΔαΦος των άΜΜων και η ΣΣεά ~ ίΣιΣ, η άΝαΣΣα ~ ΣΣέαιΝα ~ η ΜήΝη, η ΣεΛήΝη, η ΛηΤωίΣ ~ άΡΤεΜις με τα χίλια ονόματα. Για τους ανατολίτες Θεός ο ΒαάΛ ~ ο ΒώΛος του ηλίου, ο ΛηΤώος και η ΛηΤωίΣ ~ η άΡΤεΜις, η ιΣΤάΡ ~ η άΡΤεΜις. Ένας Θεός και μία Θέαινα, ΠαίΔεΣ ~ ΠοιήΜαΤα του ουράνιου ΘόΛου ~ της ΛηΤούς! *[‘αΛός Λαός ~ ο ‘έΛΛην, από Δευκαλίωνος.]

Οι Έλληνες του Αιγαιακού και του ΠεριΑιγαιακού χώρου, στο κατώφλι της πρώτης προ-χριστιανικής χιλιετίας θα υποβιβάσουν τον Θεόν Ήλιον των ΠανΕλλήνων, τον επουράνιον και θα αναδείξουν ως ύπατον, πατέρα των αΘαΝάΤων ~ ΘεώΝ-ιΔεών  και των θνητών ανθρώπων το έΔαΦος της Γής, εκεί που θα στηρίξουν τα πόδια τους, οι γιγάντιοι εκείνοι, και θα μεγαλουργήσουν! Στην συνέχεια, τελειώνοντας εκείνη η χιλιετία, η Ρώμη, Ελληνίδα και η Ρώμη, θα επενδύσει στο ξίφος της, και, όταν βάλλει το πόδι της στην Ανατολή, θα συντάξει το Νέο της Αυτοκρατορικό Δόγμα και θα ονειρευτεί να βασιλεύει εις τον αιώνα τον άπαντα, κατασυκοφαντώντας και καταγκρεμίζοντας τον Αρχαίον Κόσμο. Θα αναστήσει από τον Άδη, τον θεοποιημένον, κάποτε, Μέγαν Αλέξανδρον και τους Αποστόλους της Θεοποιήσεως του, τον ΣάΡ-ΠαΛον** του Μαχάτα και τον ΣάΡ-ΠαΛον τον Βεροιαίον, και θα… χαρίσει στην ανθρωπότητα τον Νέον, εξ αποκαλύψεως Θεόν, για Ρωμαίους και υποτελείς Ρωμιούς. Στην αγωνία της, η Νέα Ρώμη, να απαντήσει για την αργοπορία του ζώντος Θεού να ελθεί και να σώσει τον άνθρωπο, υιοθέτησε την εβραϊκή προσδοκία ενός εθνικού Μεσσία,  πλαστογράφησε τον Μ. Αλέξανδρο, τον γεννηθέντα ειΣ ΠέΛΛαν, και τον παρουσίασε ως παγκόσμιον, υπερεθνικόν, πανανθρώπινον Μεσσία-Σωτήρα του γένους των ανθρώπων!         **[ΣάΡΠαΛος ~ ο ΣαούΛ ΠαύΛος της ΕβραιοΧριστιανικής θεολογίας.]

Περί των Θεών και θεοτήτων των Αιγυπτίων 

Η Αρχαία Αίγυπτος και η θεολογία της

αίΓυΠΤος (η αρχαία) ~ αιΘιόΠων Γη όπου αιΘίοΨ ~ ο αιΘήεις την όΨιν, αιθήεις = ο αιθαλώδης ή αιΘίοΨ ~ ο αίΘοΨ ~ ο έχων αιΘήν όΨιν, πυρώδην, κεκαυμένη. αίΘω ~ Καίω Τι. αίΘοΣ, το ~ ΚαΦΣων ~ ο ΚαύΣων.

αίΓυΠΤοΣ, η ~ Γη των ΠοΤαΜών ή αίΓΥΠΤοΣ ~ Γη ΧΥΜών  ΠοΤαΜών. αίΓυΠΤοΣ ~ Γη ΧωΜαΤώΣεων εκ του Νείλου.
αίΓΥΠΤοΣ, ο ~ ο ΜέΓας ΠοΤαΜός της εΦάΛου Γης ~ της αΦΡιΚής. Αυτός ο Νείλος. αίΓυΠΤοΣ ~ ο ωΓύΓιος ΠοΤαΜός της αΦΡιΚής. 
ΝείΛοΣ ~ ο Ρούς των εΡήΜων της Αφρικής. ΝείΛοΣ ~ αΓΡών ΡούΣ.
αίΓΥΠΤος, ο ~ Γης ΧυΜών ύΠαΤος, ο μυθικός βασιλέας των αγρών του Νείλου, αδελφός του Δαναού. αίΓΥΠΤος, ο ~ Γης ΧυΜών ΠαΤήρ, ο μυθικός γενάρχης των ποταμών. αίΓΥΠΤοΣ ~ ηΓεΜών ΠοΤαΜών ή αίΓΥΠΤος ~ ηΓεΜών αιΘιόΠων ή αίΓΥΠΤος ~ ΧυΜών ΠαΤήρ.

ΚόΠΤες ~ οι αιΓύΠΤιοι. Εθνοθρησκευτική ομάδα της Αιγύπτου.

ΒούΣιΡις ~ ΒαΣιΛεύς της Αιγύπτου, μυθικός.

ΤύΜΒος ~ ο ΤάΦοΣ.

ΤΥΜΒος ~ ΤΥΝΒος > ΠυΡαΜίΔα. 

ΠυΡαΜίς ~ οΣΣύΡωΜα [χ]. Οι πυραμίδες, όπου της γης, γεννήματα της ανάγκης, ξεκίνησαν την ιστορική τους διαδρομή ως οχυρωματικά έργα, εκεί που δεν υπήρχαν άκρα ή κατάλληλα άκρα για την ασφάλεια των κατοίκων της περιοχής σε περιπτώσεις εχθρικών επιδρομών.

ΠυΡαΜίΣ ~ η ΠυΡόεΣΣα. 

ΦαΡαώ ~ ο Θεός ήΛιος ή ΦαΡαώ ~ ο εΛών Θεός με τον λογότυπόν του: ήΛιος ΣΣεός Τε άΝαξ.
ΒούΣιΡιΣ ~ ΒαΣιΛεύΣ μυθικός της Αρχαίας Αιγύπτου.
‘Ρα ~ ο ‘ήΛιος, ο θεός Ήλιος. ‘Ρα ~ ο όΣιΡις. ‘Ρα ~ η ΓαΛή στην μυστηριακή γλώσσα. ‘ήΛιος ~ ο ΒήΛιος ~ ο ΒαάΛ των σημιτικών λαών, Συρίων, Φοινίκων, Χαναναίων, Βαβυλωνίων κλπ.. ΒηΛίου άΛως ή ο ΒώΛος του ηΛίου ~ ο αΠόΛΛων. 

όΣιΡιΣ ~ ΣηΛιαΚός ΣΣεός ~ ο ‘ήΛιαΚός Θεός, το φώς ενώ ο ΣιΘ ~ το ΣΚόΤος ή ΣουΤέΚ ~ το ΣΚόΤος ή ΤυΦώΝ ~ Το ΝήΦως,  θεός του σκότους. ώΡοΣ ~ ΣήΛιος ~ ο ‘ήΛιος, γιός του Οσίριδος και της Ίσιδος.
όΣιΡις ~ ο ΡούΣ της Αιγύπτου, ο Νείλος. 
όΣιΡις ~ ΣΣεός αΓΡών [θ]. όΣιΡις ~ ο αΓΡαίος ΣΣεός [θ]. όΣιΡις ~ ο Σώος αΓΡός, ο διασωθείς αγρός των εκβολών του Νείλου μετά την κάθε ετήσια πλήσμη ή αυτήν από Δευκαλίωνος. 
όΣιΡις ~ ΝέΚυων ΣΣεός [θ].
όΣιΡις ~ οίΝου ΣΣεός [θ]. 

Θεός όΣιΡις ~ ο ΔιόΝυΣος, κατά τον Ηρόδοτο.

ίΣιΣ ~ η ΣΣεά [θ] της αρχαίας Αιγύπτου. Θεά ίΣιΣ ~ η ΦύΣιΣ, η πηγή των πάντων, η υψίστη των θεοτήτων. Η Βασίλισσα Ίσις ελατρεύετο σε όλον τον αρχαίον κόσμο, ως ΜήΤηρ Των ΘεϊΚών στην Φρυγία, ως Κεκρώπειος Αθηνά, ως Αθηνά της Πάφου, ως Άρτεμις Δίκταινα, ως Στυγία Περσεφόνη, ως θεά Δήμητρα, ως Ήρα, ως Ενυώ, ως Εκάτη, ως Ραμνουσία κλπ.  (αΘηΝά ~ η ΝηίΘ)
ίΣις ~ ο ΧούΣ, η φερτή ιΛύΣ ~ Γη η ΡέουΣα του Νείλου που εχάριζε και χαρίζει την γονιμότητα στην έρημο της Αιγύπτου και την ζωή στους Αιγυπτίους. (απεικονίζεται, συνήθως, με το ονοματόσημο L🔛 ~ LΣ ~ η ιΛύΣ στην κεφαλή της και θηλάζουσα.) 
ίΣις ~ η ΜαΓεία, όπου ΜαΓεία ~ η εΠαΓωΓή.

ΝήιΘ ~ η αΘηΝά.
Κά ~ η ειΚών, το απεικόνισμα, το δεύτερο σώμα του κάθε ανθρώπου μετά τον θάνατο.
‘ΝουΤ ~ Γης το άΝωΘεν, η θεά του ουρανού. ΝουΤ ~ η ΛηΤώ ~ ο ΘόΛος ο ουράνιος που εξεγέννησε τον Απόλλωνα και την Άρτεμιν. αΠόΛΛων ~ ο ΒώΛος του ηΛίου. άΡΤεΜις ~ ο αΣΤήΡ της Γης, ο μικρότερος ήλιος, η Μήνη ή Σελήνη.
άΝουΒις ~ ΝέΚυων Θεός.
Η Μυστηριακή Τριάς: άΜΜωνΡα (πατήρ) ~ ο όΣιΡιΣ, ΜουΘ ~ η ΜήΤηρ ή ΜούΘ ~ η Θεά ίΣις και ΧόΝΣ ~ ο ΚούΡοΣ ~ ο ‘ώΡοΣ. ώΡοΣ ~ ο οΡίΣΣων [ζ], πατήρ των τεσσάρων σημείων του ορίζοντος.
ΣέΡαΠις ~ ο ΠΡώιοΣ θεός, εκ των πρώτων θεός. ΣέΡαΠιΣ ~ ο εΣΠέΡιοΣ θεός, τα δε μυστήρια του Σεράπιδος "νυκτερινά όργια" ονομάζονταν.  
αίΓυΠΤοΣ ~ η Γη των ΠοΤαΜού και Το ‘Ρέον ύδωρ, η ιΛύΣ και ο ΣήΛιος αποτελούσαν την τριαδική θεότητα της αρχαίας Αιγύπτου. ΘεόΣ ~ ο ΔοΜών, Θεοί δε η αρχή των πάντων και η ενέργεια που τα συντηρεί.
ΦαΡαώ ~ ο Φύς ή ο Παίς του ηΛίου. Φύς ~ ο Παίς (ανθρώπου, ζώου, φυτού). Ο Φύς, γενική του ΦυΤός όπως ο Παίς, γενική του ΠαιΔός).
Σχετικά ασχολήθηκαν και μας ενημερώνουν οι:
ΜαΝέΘων ή ΜαΝέΘως ~ ιεΡεύς ύΠαΤος της Αιγύπτου (3ος αιών πΧ.), ο ιστορήσας, στα ελληνικά, την αρχαία Αίγυπτο έως του Μ. Αλεξάνδρου.

ΘεΥς ~ τα ΜήΔεα, αιγύπτιος θεός, ο επινοήσας και την γραφήν του έναρθρου λόγου, ο Ερμής ο Τρισμέγιστος, σύμφωνα με τους Αρχαίους Έλληνες.

ΠΛούΤαΡΧος ~ των ΔεΛΦών άΡΧων και αρχιερεύς του Μαντείου (45 μΧ. - 120 μΧ.). Πολυγραφότατος και μυστηρίων γνώστης, ο συγγράψας τα "Περί Ίσιδος και Οσίριδος".
ΛούΚιος αΠουΛήιος, ο επιλεγόμενος Πλατωνικός και Σοφιστής. (123 - 170 μΧ.). Φιλόσοφος, ποιητής, ρήτορας και Ιερεύς της Ίσιδος και του Οσίριδος.

.................................................... 

ΘεόΣ ~ ο ΔοΜών τα πάντα. Ο ΠαΤήρ ~ ΠοιηΤής των πάντων.

αΒΡαάΜ ~ ο αΒάς εΡΜής. ‘εΡΜής ~ ΒεΡΜής ~ ο αΒΡαάΜ, εΡΜής ~ ο ΠώΛης, εΡΜήΣ ~ ο έμπορος.

ΣάΡα ~ η όΜηΡος του Αβραάμ.
‘ΛώΤ ~ ο ΧαΛΔαίος, αδελφός του Αβραάμ. ‘ΛώΤ ~ ο α ΓΡόΤης.
‘οΥΡοΥΚ ~ ΣουΜεΡίων ΚώΜη. ΣουΜεΡία ~ η έΣω ΣυΡία. ΣυΡία ~ Γη εΡήΜων αλλά και ΣυΡία ~ οι έΣω ΧώΡες της Μέσης Ανατολής. 
ΠαΛαιΣΤίΝη ~ η έΦαΛος Γη Της ΣυΡίας ή ΠαΛαιΣΤίΝη ~ ΦιΛιΣΤαίων ΧώΡα. ΦοιΝίΚη ~ η έΦαΛος Γη (εδώ της Συρίας και σε αμέτρητα άλλα σημεία του αρχαίου κόσμου.). ΛίΒαΝοΣ ~ ΣυΡία έΦαΛος. ιΣΡαήΛ ~ Γη των ΣύΡων ή της ΣυΡίας.  ιΣΡαήΛ ~ ΣυΡία (έφ)αΛος. ΣιΝά < έΡηΜος. ΧαΝαάΝ ~ ΧώΡα της αΛός.  

αίΓυΠΤος ~ αιΘιόΠων Γη, της αρχαιότητος, όπου αιΘίοΨ ~ ο αιΘήεις την όΨιν ενώ αιθήεις ο αιθαλώδης.
ΜωϋΣής ~ ο ΣώοΣ ή ΣόοΣ ή ΣώΣ αλλά και ΜωϋΣήΣ ~ Παίς ΣώοΣ και  ΜωΫΣήΣ ~ ο εκ ΣΣυΜών Σώος. ΣώοΣ ~ ο ΣωΣΣείς [θ] εκ των υδάτων του Νείλου, σύμφωνα την ονοματοδοσία από την θυγατέρα του Φαραώ, κατά τα ιερά κείμενα του ΕβραιοΧριστιανισμού, ο Μωϋσής, ο άρχων και νομοθέτης και προφήτης και κριτής. ΜωΥΣής ~ ΜωΥΖής ~ ο αΠόΔηΜος. ΦαΡαώ ~ ο Θεός ήΛιος ή ο Θεός των εΛών.

ΓιαΧΒέ ή ΙεΧωΒά - Γης ηΓεΜών, ο ΚύΡιος ~ άΡΧων. ΚΥΡιος ~ ο ηΓεΜώΝ Γής.

ΠάΣΧα (εβραϊκό) ~ η ΣΦαΓή. Ποια σφαγή; Εκ μέρους του Θεού των Εβραίων, διά του Αγγέλου του, αυτήν των πρωτοτόκων τέκνων ανθρώπων και κτηνών των Αιγυπτίων και της σφαγής των αμνών εκ μέρους των Εβραίων της Αιγύπτου πρίν την Έξοδό τους από την Αίγυπτο. Το αναμνηστικό γεύμα του ιουδαϊκού Πάσχα περιλαμβάνει άζυμο ψωμί και κρασί, ονομάζεται ΣεΝΤέΡ ~ άΡΤος οιΝόειΣ. ΠάΣΧα (χριστιανικό) < εκ του ΠάΣΧω, η εβδομάδα των Παθών του Χριστού, η Μεγάλη Εβδομάδα. 

ιηΣούς (ΝαΥή) ~ ηΓεΜών (ΜίΝως).

ιηΣοΥΣ ~ ο ΣώΣΣων ηΜάς [ζ]

ιηΣούΣ ΧΡιΣΤόΣ ~ ο ΣωΣΣείς εΚς αΝαΣΤάΣεως [θ], ο εΜΜαΝοΥηΛ ~ ο ΣΣεός εΝ ηΜίΝ. 

ΔαυίΔ ~ ΔαΒίΔ ~ Θεού αΓαΠηΤός. Αυτό λένε ότι σημαίνει το όνομά του. Ο Δαυίδ ήταν ο β΄ βασιλεύς του Ισραήλ και πατέρας του Σολομώντα. ΔαΒίΔ ~ ωΔών ΠοιηΤής καί ΔαΒίΔ ~ ύΠαΤος αΓαΘός, ΔαΒίΔ ~ ο ΔίΚαιος ύΠαΤος, ΔαΥίΔ ~ ο ΤίΜιος ηΓέΤης, σύμφωνα την Παλαιά Διαθήκη. Βασιλέας του Ισραήλ, πατέρας του Ιεδιδία, τον οποίο όταν τον έχρισε βασιλέα του Ισραήλ, τον ονόμασε ΣοΛοΜώντα, δηλαδή ειρηνικόν. ΣοΛοΜών ~  ο ΠΡάοΣ, ΠΡάον ~ το ήΠιοΝ. Η ειΡήΝη ~ η Νη έΡις συναντάτε στα διάφορα γλωσσικά ιδιώματα ως: PeaCe ~ η αΜαΧεία είτε PeaCe < ο ήΠιοΣ, FRieDen είτε FReD ~ ΠΡαόΤης.
ΓοΛιάΘ ~ εΦαΛίων αΓός, αΓόΣ ~ ο ηΓεΜών, ΠαΛαιΣΤίΝη ~ η έΦαΛος Γη Της ΣυΡίας.
ΣοΛοΜώΝ ~ του ιΣΡαήλ ή της ΣυΡίας ΜίΝως. ΣοΛοΜώΝ ~ ΣοΛύΜων άΝαξ. ΜίΝως ~ ο ΠώΛης. ωΝίων ΠώΛης ~ έΝΠοΡος ~ ο έΜΠοΡος. ΣοΛοΜώΝ ~ ο ΣυΡίαΣ άΝαξ, ο γ΄ βασιλεύς του ιΣΡαήΛ ~ η Γη των ΣύΡωΝ. Το όνομά του ιεΔιΔίας ~ εΚ Θεού ηΘείος (αγαπητός, εκτιμώμενος). Έτσι τον ονόμασε ο δάσκαλός του! Όταν δε, από τον πατέρα του τον Δαυίδ, εχρίσθη Βασιλέας ονομάστηκε ΣοΛοΜών ~ ΠΡάοΣ ή ΣοΛοΜώΝ ~ ο Νη ΠόΛεΜος, δηλαδή "ειρηνικός".
ΧειΡάΜ ~ ο έΠαΡΧος της Τύρου.
αΧιΛοΥΔ ~ ΓΡαΜΜαΤεύς τις, πατήρ υπομνηματογράφου.

ιωΣήΦ ~ ηΓεΜών Παίς.
ΖαΦΝάΘΠαΝεαΧ ~ των ΔείΠΝων ΤοΜεάΡΧης, ο Ιωσήφ.
αΣεΝέθ ~ η όΜηΡος του Ιωσήφ.
ΒεΝιαΜίν ~ ο ΜιΚΡός Παίς, ο τελευταίος του Ιακώβ, ενώ ΡουΒήν ~ ο ΠΡώιος. ΠΡώιον ό,Τι ~ το ΠΡώΤον.
ιουΒάΛ (όνομα) < η ΚιΘάΡα, ιουΒαάΛ < αΒΛός ~ ο αυΛός.
ΘουΒίΛ ~ Ρούς της αιΓύΠΤου.
ΜεΜέΧ ~ αΣίαΣ Γη.
ΜαΜΒΡή ~ όΡος ΘΥΣιών.
ιούΔας ~ ο ηΓέΤης των Εβραίων. ΘάΜαΡ ~ η ΝύΜΦη του Ιούδα.   

ΜαΚΚαΒαίος ~ ΠηΓών ηΓεΜών.
ΜαΚΚαΒαίος ~ ηΓεΜών ιουΔαίων.
ΜαΚΚαΒαίοΣ ~ ΜαΚαΝΒαίοΣ ~ ο ΣΦυΡοΚόΠος (κατά τάς γραφάς). ΜαΚαΝΒι ~ ο ΒωΛοΚόΠος. 
ΘάΜαΡ ~ η ΝύΜΦη (του Ιούδα).
ΝαΒουΚοΔΡόΣοΡος ~ ο ΝαΒουΧοΔοΝόΣοΡος.
ΘουΒάΛ ΚάϊΝ ~ ΠάΤΡων των ΧαΛΚέων.
ΖαΦΝάΘΠαΝεαΧ ~ των ΔείΠΝων ΤοΜεάΡΧης, ο Ιωσήφ.
ΜιΘΡεάΔ ~ ο ΦΥΛάΤΤων θησαυρούς. 

‘Νώε ~ υΓΡών (πλήσμη, κατακλυσμός).
‘Νώε ~ αΓός της Νεώς (της κιβωτού)
‘Νώε ~ ο ΝαυαΓός.
ΣήΜ ~ η άΜΜος. Σήμ ~ η αΣία, αΣία ~ ηούΣ η Γη, Σημίτες ~ οι ασιάτες της Μέσης Ανατολής, ΣηΜίΤης ~ Σο ιοΥΔαίος ~ ‘ο ιοΥΔαίος. ιούΔας ~ ο ηΓέΤης. ΧάΜ ~ αι ΠηΓαί της Αιγύπτου ή της Έσω Συρίας, ΧαΜίΤες ~ οι αιΓύΠΤιοι, ΧαΜίΤης ~ ο ΚόΠΤης. ΧάΜ ~ το ΧώΜα, Χαμίτες οι Αιγύπτιοι, οι Χαναανίτες, οι Φιλισταίοι κλπ. ιάΦεΘ ~ τα ΠηΓάΔια, το υΠόΓειον ύΔωρ. ιαΦεΘίΤεΣ ~ τα άΠω Της Γής άΣΤεα, οι εΣΠέΡιοι (ΣΣοΒέΛ), οι ΊωΝες (ΙωύαΝ), οι ΜήΔοι (ΜαΔαί), οι ΘΡάΚες (ΘείΡας), οι ΣΚύΘες ~ ΣοΓΔιανοί (ΜαΓώγ) κλπ.   

ΒίΒΛος ~ (ιερών) εΠιΓΡαΦή.
ΤαΛΜούΔ ~ ΠεΡί Του Θεού (ΚώΔιξ ~ ο οΔηΓός κατανοήσεως.)
ΤοΡά < ΝΤοΡά ~ οι εΝΤοΛές του ΜωΣαϊκού Νόμου.
ΚαΜΠάΛα ~ ΚαΝΠάΛα ~ ΛόΓος αΒΡαάμ. 
ΜεΣΣίαΣ ~ ο αΠό ΣΣεού ηΓεΜών [θ]

ΘεόΣ ~ ο ΔαίΜων, ΔαίΜωΝ ~ ο ΣαΤαΝάς.

........................................................

Αλήθεια, τι μπορεί να γνωρίζει ο καθένας για τους Μεγάλους Ποιητές, τους Έλληνες;

ΑΝΑΖΗΤΗΣΤΕ περισσότερες Αναφορές και Αναλύσεις Λεξικών Λημμάτων ⇩ 

- SEARCH for more Reports and Analyzes on Dictionary Entries - ⇩

http://greekglossiccode.blogspot.gr/p/blog-page_11.html

  

 Αναφορές και Αναλύσεις σε Λεξικά Λήμματα από το

"Γραμματικό-Δομικό Λεξικό του Κοινού της Ελληνικής"

– Reports and Analyzes on Dictionary Entries from

"Grammar-Structural Dictionary of Panhuman Speech" –

του Μπουζάνη Κ. – by Bouzanis K.

                                   

........

......