Τα Κόκκινα Δάνεια και το... Ελληνικό Ναυάγιο!

Το Σκηνικό: Λίγο μετά το ναυάγιο και την βύθιση του "hΕLLAS COmpination".

ΠΡΑΞΗ πρώτη. 
  Ένας εύρωστος κύριος, ο Ασφαλής γιά την οικονομία της Παραβολής μας, πάνω σε μία Σανίδα Σωτηρίας, αισιόδοξος για την ζωή του και το μέλλον, αντιλαμβάνεται, σχεδόν δίπλα του, έναν, καθ’ όλα ευπρεπή κύριο, να βγάζει το κεφάλι του από το νερό, να μπουρμπουλίζει φωνάζοντας "Βοήθειαααα..." και να ξαναβυθίζεται. 

    Ας τον βοηθήσω τον δύστυχο, είπε ο Ασφαλής. Τον προσεγγίζει και παρατηρεί ότι κρατά στην αγκαλιά του κάτι μεγάλο και πολύ βαρύ. 

- Απόλα το ρε αυτό που κρατάς και κοίτα μπάς και σωθείς, του λέει. 

- Τι λές ρε, να αφήσω το σακκί μου με την Περιουσία μου; Κάπου εδώ είναι τα παιδιά μου! Τ’ άκουσα! Βόηθα για λίγο...

 Ώσπου να τελειώσει την κουβέντα του, καταφθάνουν ασθμαίνοντα και τα παιδιά του. 

- Απόλα την ρε πατέρα, θα πνιγείς.

- Ρε βάλτε από ένα χέρι, όλοι, να την σώσουμε. Σκεφτείτε, χωρίς αυτήν ποιά θα είναι η ζωή μας;

   Το σκηνικό συνέχισε για λίγο ακόμη, χωρίς τα "Βοήθειααα" και τα "Βοήθειααα". Ένας πατέρας και τα παιδιά του, με το χαμόγελο στα χείλη, διά την... σωτηρίαν της Περιουσίας, μετ’ ού πολύ, βρέθηκαν στον... πάτο, στην αγκαλιά των Αδηφάγων Κάρχων, αυτών που είχαν προκαλέσει το Ελληνικό Ναυάγιο, και των έμμισθων, των ηγεμονικών ιθαγενών Υαινών, των Ψωροκαπεταναίων, που το ’ρριξαν στην ξέρα!

ΠΡΑΞΗ τελευταία. 
   Και θα συνεχίζουν να ζούν’ αυτοί "καλά" και οι Κάρχοι και οι Ύαινες "ακόμη καλλίτερα"!   

Με την Παραβολή, πολλάκις, ομίλησε η Σοφία!

- είπε ο Ίστωρ -

▲ ΑΡΧΙΚΗ ▲