Δημοσθένης ο ρήτωρ και ΣαούλΠαύλος ή Περί φιλοχρηματίας και φαυλότητος επιφανών ανδρών

  "Λόγος περί της Φιλοχρηματίας και της Φαυλότητος επιφανών ανδρών" 

Λίγα λόγια για την Ιστορία από την Περιπέτεια του Δημοσθένη του Αθηναίου

Ο μυστηριώδης Σάρπαλος, ο αχρείος θησαυροφύλακας του Μ. Αλεξάνδρου, φυγάς καθ’ υποτροπήν, τελικά, θα γίνει δεκτός στην Αθήνα, επί τιμήι Αθηναίος Πολίτης ών, μόνον ως ικέτης και αφού, την ίδια ώρα οι ηγεμονικές παρεμβάσεις της Ολυμπιάδος και η αξίωση της «αποθεώσεώς» του Αλεξάνδρου έχουν δημιουργήσει ένα τεταμένο σκηνικό, προς αποφυγήν περαιτέρω εντάσεων, θα ασφαλιστούν τα τάλαντά του στην Ακρόπολη και ο ίδιος, αφού δώσει λόγον, ενώπιον του Αρείου Πάγου, θα φυλακιστεί. Η κατάσταση, όμως, δεν θα εκτονωθεί και θα λάβει διαστάσεις κρίσεως καθώς, λίγο αργότερα, ο Σάρπαλος, ο Απόστολος της θεοποιήσεως του Κυρίου της Ανατολής, που, μάλλον, ήρθε «βοηθείσαι» τους Αθηναίους, θα φυγαδευτεί από τα τείχη, νύκτωρ, αφού πρώτα, κατά τα ελληνικά διαχρονικά «ήθη και έθιμα», δωροδοκήσει επιφανείς πολιτικούς, μεταξύ των οποίων και τον πνέοντα μένεα κατά του Φιλίππου και στην συνέχεια κατά του Αλεξάνδρου, με... τριάκοντα αργύρια, τον ρήτορα Δημοσθένη! Η ετυμηγορία του Αρείου Πάγου, για την δωροληψία και την διευκόλυνση της δραπετεύσεως του Σάρπαλου, ύστερα από μακράν έρευνα και, στην συνέχεια, μετά από μία πολύμηνη δίκη, ήταν καταπέλτης. Το βαρύ πρόστιμο θα αναγκάσει τον Δημοσθένη να απέλθει και ως δραπέτης να καταφύγει στους αγρούς της Αιγίνης και μετά την επάνοδό του, μετ’ ου πολύ, θα τον συναντήσουμε στον Πόρο, την Καλάβρεια της Τριζηνίας, στο ιερό του Ποσειδώνος, φαρμακωμένον.

 Χρειάστηκε αναψηλάφηση της Δίκης του Μεγάλου Αντιφιλιππικού, αλλά Φιλοπέρση Δημοσθένη! Το Αδωροδόκητον του Δημοσθένους, 45 χρόνια μετά τον θάνατό του, έλαμψε... νομικά και έλυσε τα χέρια των Αθηναίων! Ξεπερνώντας, πλέον, το άχθος, ο Δήμος του Κλεινού Άστεως, εικόνα του χαλκήν ανέστησε με την επιγραφήν «Είπερ ίσην γνώμηι ‘ρώμην Δημόσθενες έσχες, ούποτ’ αν Ελλήνων ήρξεν Άρης Μακεδών» και τον πρεσβύτατον, από του γένους του, έστειλε για σίτιση στο Πρυτανείον!

Το «αδωροδόκητον του Δημοσθένους», ως υπόθεση ευφυών ανθρώπων, εκρίθη, τελικά, από την μαρτυρία ηλικιωμένου ο οποίος εβεβαίωσε το δικαστήριο ότι, νεαρός ών, ως υπόδικος στρατιώτης, προσερχόμενος εις Αθήνας ίνα δικασθή, ανέθηκεν εις τας χείρας του ανδριάντος του εν λόγω ρήτορος όσον χρυσίδιον κατείχε και μετά ούκ ολίγου χρόνου, επανελθών, σώον το ανεύρεν! Όσο δε γιά τους καθ’ έξιν και κομιδήι, διαχρονικά φλυαρούντες Αθηναίους, περί της προμήθειας του φαρμάκου με το οποίο αυτοκτόνησε, δαίμων τις διέδωσε ότι «υπό του βάρους των αργυρίων και της προδοσίας, απελθών ο φιλάργυρος και φαύλος Δημοσθένης, μάλλον, απήγξατο»! 

Το Επιμύθιον και οι Αγιοποιήσεις

Με την Υπόθεση του Δημοσθένους συναρτάται η μεγαλύτερη, κοσμοϊστορικών διαστάσεων απάτη εις βάρος του Ελληνισμού και του Ανθρώπινου Γένους, γενικότερα. Οι Αθηναίοι, με την πρώτη ευκαιρία, χαμένοι της ιστορίας, αποκατέστησαν την... τιμή του Δημοσθένους και σε επόμενη... ευκαιρία αγιοποίησαν τον Σάρπαλον, έναν δε, όπως είπαν, επώνυμον αθηναίον δικαστή που δεν ψήφισε την καταδίκη του Σάρπαλου τον αγιοποίησαν, σωτήρα δε και προστάτη των Αθηνών τον ονόμασαν. 

Η Ιστορία γράφει κατά κύκλους και κάθε κύκλος έχει χρονικά περιθώρια και, προς αποφυγήν αντιρρήσεων και παρεξηγήσεων, τους δράστες δεν τους θέλει εν ζωή! Όσο για εμάς, έχουμε ανάγκη από αγούς-αγίους... Πρέπει να έχουμε κάτι για να... λατρεύουμε, να υπηρετούμε δηλαδή, και στην Ελλάδα τα Ιερά, τα Όσια και τους Αγίους τα έχουμε, οι μέν διά πλουτισμόν, τιμάς και δόξας οι δε, οι άλλοι, οι χυδαιότεροι εμείς, για να... βλαστημάμε την Τύχη και την Δυστυχία μας!

► Παίδευμα Ποιητικόν

 Αλήθεια, εκεί στα τείχη τι γύρευεν ο ρήτωρ των αντιΦιλιππικών; Το καλάθι και τα σχοινιά γιατί τα... υπεξαίρεσαν; Ο ‘άΡΠαΛος ~ ΣάΡΠαΛος ~ ο ΣαούΛ ΠαύΛος εφυγαδεύθη νύκτωρ, εξευτελίζοντας την Τιμήν του Δημοσθένους στα... τριάκοντα αργύρια!

 Εκεί λοιπόν, στην κορυφή των Αρχαίων Αθηνών, έπαιξε ο Ελληνισμός και, για τριάκοντα αργύρια, προσημείωσε το παραχωρητήριον και μεθ’ ού πολύ, έχασεν ολόκληρον τον Κόσμον!

Μετά ταύτα και την επιδρομήν της Ανατολικής Ρώμης, με σπασμένα τα κεφάλια και τα… μάρμαρα, και το απαγορευμένο Έθνος των Ελλήνων να αναθεματίζεται και καταχλευάζεται, το σκοτάδι θα μετράει, αιώνα-αιώνα, χιλιετίες ζόφου καρτερώντας των Ελλήνων την Παλιγγενεσία και του Ελληνισμού την Ανάστασιν... 

---------------------------- 

αΓόΣ = ο ηΓεΜών, ο καθοδηγός, ο άΓιοΣ, άΓιος τινος = ο αΓωΓός προς τινά. 

ΠΗΓΕΣ: Πλούταρχος, Δ΄ Τόμος, Ιστορία του Ελληνικού Έθνους της ΕΚΔΟΤΙΚΗΣ ΑΘΗΝΩΝ Α.Ε. και η Κόλαση, που δεν μας αφήνει να τους ξεχάσουμε για να... ησυχάσουμε!

 

 – Για την απόδοση των πεπραγμένων 
και την αντιγραφή, ο ΙΣΤΩΡ & ΠΡΟΦΥΤΗΣ –

[ Προφύτης = ο προφυτεύων, ο προετοιμάζων το έδαφος διά την φύτευσιν, μεταφορικά ο υπονομευτής]

α/α 380

........

...... 

▲ ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ