Θα κρατήσουμε από τον Μανέθωνα (3ος αιώνας π.Χ.) την ονοματολογία
των δύο Φαραώ του θέματός μας και από το Γραμματικό-Δομικό Λεξικό του Κοινού της Ελληνικής ότι ο ΤουΤαΝΧαΜών ~ Παίς αΧεΝαΤόν Θεός, η ῾ΝεΦεΡΤίΤη ~ ΓυΝή του ΦαΡαώ Τε Θεά (με το πνεύμα της δασείας ~ Κ, Γ, Χ!), ο αΜέΝΧοΤέΠ ~ ΜίΝως αιΓυΠΤίων* ή αΜέΝοΦις Δ΄ ~ ΦαΡαώ Παίς ή αΚεΝαΤόν ~ Θεός άΝαΚς, φύση ασθενική με παράξενο παρουσιαστικό! Ενώ η επιγραφή ΤούΤος Ναός αΧεΝαΤόν
δυνατόν να διαβαστεί, ως "ΤουΤαΝΧαΤώΝ" δηλαδή ο Τουταγχαμών με… την πρώτη του
ονομασία!
……………………………………
* Κατά τον Κώδικα της Γλωσσικής Παραγωγής και του Εμπλουτισμού του
Πανανθρώπινου Λόγου
(– about the Code of Linguistic Production and
Enrichment of Panhuman Speech –)
Υπ’ όψιν ότι οι βασιλείς, στην
αρχαιότητα, δεν κυκλοφορούσαν με ονόματα. Δεν χρειαζότανε το όνομα για τόσο
σπουδαίους άρχοντες. Ο Βασιλείς ήταν ο Βασιλείς! Τελεία και παύλα! Οι
πανάρχαιοι άρχοντες κυκλοφορούν, ακόμη, με τις προσωνυμίες που ο ίδιοι διάλεγαν ή οι αυλοκόλακές τους είτε με αυτές
που οι επιγενόμενοι παραμυθολόγοι και ιστορικοί τους έχουν προσάψει!
Πραγματικά, αν
τυχαίνει να το έχετε ακούσει, γιατί ψάχνουν τον Νεφερτίτη στο Τάφο Μνημείο 62
(του Τουταγχαμών, όπως λένε!) και όχι στο Τάφο Μνημείο 55, το οποίο υποτίθεται
ότι ανήκει στον Αχενατόν; Ξέρουν κάτι ή είναι κάτι που δεν... τους βγαίνει;
Για ποιόν λόγο
κάποιοι, από την σαρκοφάγο του Τάφου 55, που εικάζεται ότι είναι του Ακενατόν και προφανώς δεν ήταν τόσο...
συλημένος, εξαφάνισαν τα φαραωνικά σύμβολα είναι κατανοητό. Το γιατί όμως κατέστρεψαν, αν την κατέστρεψαν, την φύσιγγα
που θα φανέρωνε την ταυτότητα του κατοίκου της, και αυτό μας είναι κατανοητό!
Όλες οι σαρκοφάγοι
παριστούν-εικονίζουν το Θεό Ήλιο, τον όΣιΡι ~ ΣΣεόν ήΛιο που αγκαλιάζει και
ενσωματώνει τους υψηλούς ένοικους ως ναοί-κατοικίες αναστάσεως, οι δε επιγραφές
τους σχετίζονται, αποκλειστικά, με τον Θεό Ήλιο και ποτέ με τους αναπαυμένους
που φιλοξενούν.
Εμείς, εδώ, θα αναζητήσουμε την βασιλική σύζυγο Νεφερτίτη και με οδηγό την καχυποψία μας και την παρατηρητικότητά μας, έχοντας σύμμαχό μας το "Κοινό Παγκόσμιο Σύστημα Επιγραφής-Αναγνώσεως του Αρχαίου Κόσμου" θα αναζητήσουμε και τον Άρχοντα Θεόν-ήΛιον, τον Ακενατόν, από τις διαθέσιμες φωτογραφίες του, τα σκεύη της καθημερινής του ζωής και τα τελετουργικά σκεύη της ταφής του που φέρουν την σφραγίδα-ταυτότητά του.
Μία βασιλική σύζυγος ακολουθεί τον σύζυγό της και όχι τον γιό της ή τον γιό του συζύγου της. Ο Τάφος 62, άσχετα από το ποιόν φιλοξενεί τώρα στην βασιλική λειψανοθήκη του, ανήκει στον Ακενατόν! Η παρουσία της Νεφερτίτης στα εικονιζόμενα των παραστάσεων των σχετικών με τις μετά θάνατον περιπλανήσεις της Ψυχής, ενισχύει το σκεπτικό αυτών που την αναζητούν εδώ, αλλά αφήνει έκθετους εκείνους που αβασάνιστα... εχάρισαν αυτόν τον τάφο στον Τουταγχαμών!
Η μούμια του "Τάφου 62" ανήκει στον Τουταγχαμών, τον Παίδα του Ακενατόν, ή στον ίδιο τον Ακενατόν; Η απάντηση, με την προϋπόθεση ότι τεκμαίρεται η ηλικία του θανάτου του κάθε ενός, είναι δική σας! Η... ατυχία για τον Ακενατόν ήταν ότι όταν ανακαλύφθηκε ο Τάφος 62, αυτός ενός χωλού Φαραώ, με την αρωγή των... πεφωτισμένων μαθητών της προχειρολογίας κάποιου Jean-Francois Champolion πιστοποιήθηκε ως "ο Τάφος του Τουταγχαμών" και η κατάρα αυτού του τάφου, η δυστυχία των Αιγυπτιολόγων του 20ου αιώνα, το άκρον άωτον του παραλογισμού, είναι, οι αρχαιολόγοι του 21ου αιώνα, τώρα, να ψάχνουν εκεί την Νεφερτίτη!
Διαβάστε και εσείς, όσο και άσχετοι αν είσαστε, την Φαραωνική Δέλτο-Ονοματόσημο του "Τουταγχαμών", που ακολουθεί, γραμμένη με το Εικονογράμματο & Παλαιογραμμικό Σύστημα Επιγραφής-Αναγνώσεως του Αρχαίου Κόσμου!
Η Έξοδος και το Φώς
Με Πυρσό τον Έλληνα, τον πρωτόγονο των Λαών της Αλός τον Ελευθερωτή Λόγο, θα διαρρήξουμε τον σκοτεινό πέπλο της Θεάς Λήθης και τον Ποταμό της Λήθης των αρχαίων Μυστηρίων θα διαβούμε. Εκεί που ο Απατεών Άνθρωπος περιμένει τις... τάχα αθάνατες ψυχές των... τάχα εναρέτων αγωνιστών του Καλού, θα φέρουμε το Φως και τα Μυστήρια θα τα καταφωτίσουμε! Θα σπάσουμε τις κλείδες των μυημένων Μεγαλοαπατεώνων της αρχαιότητος και τον Παλαιόν Άνθρωπο θα τον ελευθερώσουμε από τον αδίστακτον δυνάστη του!
Περιδιαβάζοντας τον τάφο, θα διαβάσουμε και θα αναγνωρίσουμε πρόσωπα και πράγματα που σχετίζονται με τας ΤεΛεΤάς της αΣΣαΝαΣίας(θ) κατά την διαδρομή του ΦάΣΜατος της ΠΣυχής, από τον θάνατον μέχρι τις Νήσους των ΜαΚάΡων, δηλαδή έως την Χώρα των ΝέΚΥων.
Μια θεατρική παράσταση, όπου ο Θάνατος νικητής της εφήμερης Ζωής, άγγελος της Αθανασίας και... είναι όλοι εκεί! Ο ΣΣεΡΜής ο ψυχοπομπός, ο όΣιΡις ο Άναξ των Νέκυων, ο ΡούΣ του ΝείΛου. Η άνασσα ΝύΣΣ(ξ), η θεά της ΛήΣΣης(θ), του ύΠΝου η ΣΣεά(θ), των ΠοιΝών η ΣΣεά(θ). Η ειΚών "Κα" και το οΜοίωΜα του Νέκυος. Ο άΝουΒις ο Θεός των ΝέΚυων και ο αΜέΝΤι-ΠΛούΤων, το ΤέΡΜα της διαδρομής της ψυχής. Η Θεά ίΣιΣ, του ΠόΣιος η οΜόαιΜος θεά ή οποία ως ίΣις, ως ΣΣεά(θ), ως ιΛύΣ, ως των όΜαυΛων ΣΣεά(θ), ως των ΜηΔέων ΣΣεά(θ), ως ΜήΝης ΣΣεά(θ). Είναι όλοι εκεί!
< < > >