Τούτα που παθαίνει τούτος ο Λαός είναι από τα... Άγραφα!
ΧαΧαΝίζει η Ανθρωπότης με τούτον τον Ανεπανάληπτο Λαό!
Τά ’θελε η Μάνα σου, τά θελες κι εσύ
τα σύκα, τα καρύδια και το γλυκό κρασί!
(λέγει ο ίδιος ο λαός!)
(λέγει ο ίδιος ο λαός!)
Μάνα και κόρη, κεχαριτωμένες λίαν, φωνασκούσαν όταν ξεμέθυσαν και καταριώντας έσκουζαν στην γειτονιά!
Δυό τρείς φορές τον χρόνο τα ίδια κάνουν καί γελάει γιά κανένα μήνα το παρδαλό κατσίκι, με δαύτες! Σεργούνι γίνανε κι αυτήν την φορά και ψυχαγωγήθηκε ο κόσμος κι ο ντουνιάς και η Ανθρωπότης όλη! Τούτο πού παθαίνουν αυτές οι... Μουρλές είναι από τα... άγραφα!
Προσεκλήθησαν, περαστικές από ’κεί, από τον μπαρμπΑλέκο. Σίγουρα δεν φταίνε αυτές! Γιά καν’νάν... καφέ, τους είπε κι αυτός! Δεν είχε ακουστεί γιά κακό, ο μπαρμπΑλέξης. Αριστερός Άνθρωπος και υπεράνω κάθε υποψίας ο μπαρμπΑλέξης!
Νόμισαν, κι αυτές, ότι θα πήγαιναν γιά τον... χαβαλέ! Πού χώρος στο κεφάλι τους, το ακατοίκητο, για μιά σταλιά μυαλό; Την προηγούμενη πάθανε τα ίδια από τον ΜπαρμπΑντώνη και την πρόπροηγούμενη από τον μπαρμπαΓιωργάκη!
Ρε, ξεχνάνε οι Πολιτικοί του... Δημοκρατικού Τόξου τα... κουσούρια τους; Ρε, μπορεί να ξεχάσει και τούτος ο λαός τον... χαβαλέ του; Την επόμενη, διά τας... Μωράς Αειπαρθένους έχει βάλει πλώρη και την τροχάει ο... μπαρμπαΚούλης!
Ρε, ξεχνάνε οι Πολιτικοί του... Δημοκρατικού Τόξου τα... κουσούρια τους; Ρε, μπορεί να ξεχάσει και τούτος ο λαός τον... χαβαλέ του; Την επόμενη, διά τας... Μωράς Αειπαρθένους έχει βάλει πλώρη και την τροχάει ο... μπαρμπαΚούλης!
Τό ’ριξαν, λοιπόν, στα σύκα και τα καρύδια και το γλυκό κρασί και ήρθαν οι χαρές, παραμέρισε κι ο χαβαλές κι έγινε... χαμός στο ίσιωμα, μπρούμυτα κι ανάσκελα! Και όταν το κατάλαβαν, τούτο πού ’παθαν κι οι δυό μαζί, ήταν... πολύ-πολύ αργά! Τους... ξεκαρφώθηκαν τα γοφιά! Πανάθεμά τον και εδαύτον, η Αριστερά Ορμή είναι ασυγκράτητη!
Πλάκα-πλάκα, στο... εξ αμελείας, να το φάνε το Πρώτο και το Δεύτερο, με το λίγο ζόρι, δικαιολογείται. Υπήρχε η... Θεά Ελπίς, η Σύντροφος των Απατεώνων, η Μαμά της Απάτης! Αλλά, στο χαχανητό απάνου, το Τρίτο το πιό τσουχτερό, το Αριστερό Μνημόνιο, δεν συζητιέται! Βαρύ-ξεβαρύ, 99,9 έτη γιά το "κοινή συναινέσει", δεν είναι τίποτα πρωτάκουστο. Δυό χιλιετίες, υπόδουλοι και υποτελείς οι αιώνιοι Έλληνες, ξέρουν από τέτοια!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου