Ο Χαμός
………………………………………..
Στον Όλυμπο άστραψε!
Φωτιά στην Θράκη!
Ώλετ’ ο Μίνως! Η Πύλος κατεκάη!
Στην Κύπρον* όλα…εσιώπησαν!
Έναν αιώνα ύστερα, ποιός να θυμάται;
Φωτιά και σκόνη κατασκέπασαν τα πάντα.
Η μνήμη θα μυθολογεί –σαν παραμύθι κάτι–
Με τ’ αναπάντητα. Τους πρωταγωνιστές απόντες,
τους νικητές να επαίρονται...
Και πιά;
Η ιστορία γράφτηκε κι επικυρώθηκε τήι…, σήμερον.
Μένει εις ημάς των αγνοουμένων ηρώων η εκταφή
και η ανακομιδή των λειψάνων των…
---------------------------
* Κύπρος = η επιμήκης νήσος. Η μεγάλη νήσος, η Αλασία των αρχαίων.
Η επίκληση
Ω Μάνα εσύ,
Μάνα των Μουσών και των Ταξιδευτών,
βρυχήθηκε ο Θεός και σ’ έσπειρε,
στο σταυροδρόμι των λαών και των πολεμιστών
για να κρατάς τον άσβεστο πυρσό...
Ω Μάνα, μάνα του ήρωα, του θρύλου μάνα,
Πελαγιώτισσα, θαλασσινή καλοκυρά Ελληνίδα,
σε φώναξαν Θεά και την φωνή την πήρε ο άνεμος
και την συνέχισαν τα κύματα
κι ο Κόσμος όλος εγονάτισε και σ’ ονομάτιζε
- κάποτε σ΄ ονομάτιζε! -
της Γης και των σοφών Πατρίδα…
Παγκόσμια πρωθιέρεια του κάλλους και του μέτρου,
Αθάνατη των αθανάτων, Κύπρισσα,
του Προμηθέως κούρη,
του Ηφαίστου σύζυγος,
Ερωμένη του Άρη,
Μάνα της Δημοκρατίας,
Θεά Ελληνίδα,
βοούν της Ιστορίας τα κατάστιχα,
σταυροκοπιούνται στ' όνομά σου,
κρατάς εσύ την άσβεστη,
της γνώσης, και της λευτεριάς την δάδα!
Μάνα της Ειρήνης, Αιώνια Ελλάδα!
..........................................
Ιστορικά Ενθυμήματα, 1974
Η Κύπρος ήταν ’κει!
Μυριάδες χρόνια, τώρα Ελληνική,
στης ιστορίας την οχλαγωγή,
καρτερικά, να ονοματίζει Μάρτυρες.
Η Κύπρος ήταν ’κει!
Κείνο το καλοκαίρι κόχλαζ’ η οργή.
Στην σκέπη Δαίμονες Επικυρίαρχοι.
Οι Μακελάρηδες πανέτοιμοι.
Υπήρχε η αίσθηση…
Η μάνα τό ’χε δοκηθεί!
Νάτοι κι οι Εφιάλτες, τελευταίοι κόπιασαν
κι άναψε τρανή, θανατικού, γιορτή…
"Χανόμαστε! Τρεχάτε κόσμε!"
Τρέξαν, πανέτοιμοι, όλοι αυτοί!
Δεν προλαβαίναν, είπαν, οι... Μωροί!
Μάτωσε πάλι, έβαλε μαύρα η ορφανή...
Να ξεχαστεί η… ντροπή! Να ξεχαστεί!
Καθώς, απ’ τους μικρούς η πιο… μικρή,
Έχει τα δίκια της, που δεν θα βρεί!
Σε είκοσι-τριάντα χρόνια ποιός να ερθεί
Το δράμα της τιμής της ν’αναθυμηθεί;
Η Κύπρος είν’ εκεί.
Εν έτει δυό χιλιάδες…
Ψυχές εν τάφω, Μάρτυρες εις άγνοιαν,
η Ιστορία εν αναμονή!
Τολμήστε εν τέλει!
Ξυπνήστε τους Λαούς, Λαοί!
Μακριά θα είναι απόψε η νύχτα.
Νωρίς μαζεύτηκαν και τα παιδιά.
Οι Συμπεθέρες κι οι Ρουφιάνοι τους με τα Τσιράκια
θα ξανανοίξουν, πάλι, την…δουλειά!
Έρχονται μέρες δύσκολες.
Θέατρο σκηνοθετημένο,
Θίασος ηρώων… επιδόξων,
Ρόλοι μοιρασμένοι!
Παιχνίδι με αίματα και θρήνους.
Αλλιώς δεν… δένουν τα… συμπεθεριά!
Έρχονται χρόνια δύσκολα...
Η Ιστορία, αδιαλείπτως, γράφεται.
Ού μενετοί οι Καιροί!
Ποταμοί ορμής και καταθάπτουν
τους άτυχους και τους ήρωες!
Τρέξτε Σοφοί! Επαναστάτες τρέξτε!
Άρχοντες του κόσμου, μή!
Μέχρις εδώ!
Τον πρώτον λόγο έχουν οι Λαοί!
Αιμοδότες οι Λαοί!
Σχέδια επί σχεδίων
και αναδίδονται... θυμιάματα σάρκας.
Λαγοκοιμάται η μάνα, ξάνα το.. αφουγκράστηκε.
Κοντά είναι...
θα μας ξυπνήσουν πάλι τα ουρλιαχτά…
Η Κύπρος είν’ εκεί.
Εν έτει δυό χιλιάδες…….
Τον αντρειωμένο τον Ακρίτα, τον στρατιώτη,
τον ρίψασπι και τον προδότη
-είν’ εκεί – κι όλο το συναπάντημα-
- Τολμήστε το ΟΧΙ – Σφίχτε το χέρι, χέρι πατριώτη
τις καρδιές μας να ξαναμετρήσει
με της φωτιάς και του Νου του Ελληνικού,
τ’ αδούλωτο…σπαθί!
Το επιμύθιον
Ακούστε το της Γής επίδοξοι επιβήτορες.
" Όποιος κι άν είσαι, όποιος κι άν φαίνεσαι
είναι μάταιο να παλέψεις τους αείπαιδες τους Έλληνες! "
Ελληνική η φωνή του Κόσμου!
Τον αιώνιον Άνθρωπο και τους Θεούς των ιδεών
σεμνή, ευλογεί!
Τρέξατε, με το θάνατο, την Μήτρα των λαών και των εθνών να την δικάσετε...
Αποσυρθείτε!
Άν είναι κάτι που δεν του γράφει ο Θάνατος,
θα πεθάνει!
Θα πεθάνει για ν’ αναστηθεί!
Ο Ελληνισμός, τρείς χιλιετίες τώρα, αποτελεί τον ακούραστο αχθοφόρο του Ανθρώπινου Πολιτισμού και της Πανανθρώπινης Σοφίας!
..............................................
* ΚΥΠΡοΣ - η εΠιΜήΚης ΝήΣος
ΚύΠΡος - η ΜεΓάΛη, (νήσος), η αΛα.Σία - ΜεΓάΛη, (νήσος) των Αρχαίων.
Από σχετική Συλλογή,
το Γραμματικό - Δομικό Λεξικό
και την Προφυτεία του Κ. Ι. Μπουζάνη.
(Προφύτης = ο Υπονομευτής)
....
